Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / DEPREM ÜLKESİ

Yazardan en yeniler

DEPREM ÜLKESİ Hiçbir hava durumunda geçmez oysa Ömrüme yağan yağmurların sağanak haberi Bugünde dün gibi doluya kara borana dönen Gizli Fırtınalara tutulurum çoğu zaman ben Kimi zaman Dostlarım gönlüme küsmesin diye Zora ki gülüşleri sevinçleri takınırım yüzüme Sarı yapraklar gizli yeşillikleri taşır damarlarında önüne geçilmez o hüzün mevsiminin yine de kayalık bir yerde yaşamalıyım belki sert kesici dik acıtıcı kısır uçurumsu toprak olmamalı yani doğurgan verimli ıslak nemli çocuksu namusumsu Eski hatalarımın aşklarımın kavgalarımın tortusundan ara ara savaş gibi içsel depremler çıkar sordum DASK yapmıyor sigortacılar!  sigortasız savunmasız korunmasızım yani benliğimin zayıf tarafındayım hiçbir haber ajansı kaydetmez hiçbir ölçek ölçmez bunu hiçbir ekran göstermez hiçbir söz çözmez bunu ve hiçbir spiker “bir aşk öldü bir sevda yaralandı bir insan kendi enkazının altında kaldı” demez mesela hem sonra maddi manevi kayıplarda geçmez orada hiç biriniz göremez duyamaz hissedemezsiniz yani ölsem hiç biriniz ölümüme şahitlik edemezsiniz tıbbi bulgusu bulunmuş değil bunun en fazla kalp krizi geçirdi der geçersiniz sallanır duygularım titrer vücudum sarsılır cesaretimin kolonları kirişleri diyelim ki AKUT geldi kime ne ki bir yıkılırsam bilirim pir yıkılırım Kurtaramaz kimse benim elimden beni dayanıklılığı yetmez avuntularımın çivisi çıkmış bir ayakkabının topuğu gibi inceden inceye acıtıp duruyorsun içimi sonumuz böyle mi olacaktı ey sevgili hesabını unutur kimsesizliğim yalnızlığımın nedenini susar kırılmışlığım incinmişliğim hem hatalı hem günahkar hem de keçiyim bile bile inat ettim kalp kırdım günah işledim bitmiş hiçbir sevdanın tamirini beceremedim kim bilir bekli de becermek istemedim tamiri yapılacak şeyinde gönlü olmalı değil mi belki bunu benim kadar sende istemedin ellerimle ördüğüm mutluluğun duvarlarından bir bir resimleri düşüyor değerlerimin sevdiklerimin elbet düşenler gibi bende üzülüyorum,üzülüyorum ya…. kendimi sorularda arayıp arayıp bulamıyorum sonrada! albümlere konmamış konamamış kondurulamamış bir sensin ucu yanmış rengi solmuş küskünlüğe durmuş resmini kimseler görmedi henüz bilesin telaşlanma pır pırlanıp durma daha yaşayacak günlerin var gönlüm! ben uç demeden kanatlarını çırpma teselliyi cıgaranda tüten dumanda mı arıyorsun tütünün ayakları olmaz güzelim o uçar gider yol büyür dert büyür sen yürürsün! şişende dibini bulmuş sarhoşluğun mu unutmuşluğun buna sen bile inanmıyorsun ya… peki hadi öyle olsun başıboş sakaklara attığın nağralarla adam mı oluyorsun sahi olunuyor mu?aynalara da böyle dik baka biliyor musun? neden susuyorsun söyle neden susuyorsun bana kalırsa sen gölgeni bırak nefesinden bile korkuyorsun ağırlığını indirdin mi kaldırımlara ağrıların eksildi mi damla damla yaşanır mı sanıyorsun böyle yaşanır mı? kendini kendine çarpa çarpa! dövülmüş bir demirden çerçeve bölünür kırılan bir candan buzun yüzü kesilir başlar kulaklarımda iniltili bir uğultu her acı çekildikçe an cehennem olur gürültülerden gümbürtü beğenir, gücünü çoğaltır dişini törpüler bir sis bulutu gece kondu misali bir çırpıda yıkılıverir üstüme esrik geçen çocukluğum gençliğim ömrüm sevemedim her sarsıntıda her depremde varlığımın gidip gelen raylı sistemlerini ya tam anlamıyla yaşatmalı beni yada öldürmeli yani aslında yaralandığımız yahut öldüğümüz yer bir iç haritada kalple işaretli yerdir ne savaş biter burada ne de barış kaçarımız yok kaçamayız kendimizi yaşattığımız götürdüğümüz her yer de kısmen bir başka deprem ülkesidir anlayacağınız ve buna hiçbir tedbir alınamaz alamayız alamazsınız!…. NURSEL TÜRKEMİŞ

DEPREM ÜLKESİ

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler

Bağlı Üyeler