Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Elena'ya veda

Yazardan en yeniler

Seni bu ıslak kaldırımlarda terk ediyorum Elena Kararacak bu şehrin ışıkları Cesedimi yağmurlar yıkayacak Hiç kimse bilmeyecek yalnızlığımı Benim savaşım burada sona eriyor Kıyamet tetikliyor umutlarımı Bedenim toprağa dönüyor Bir akın hevesiyle çıktığım yolda Herkes dönerken birden bire geriye Bir ben kalıyorum düşman saflarında Sustur bu şehrin müzik seslerini Yükselsin yeniden ezan sesleri Sen sisli havaları sevmezsin biliyorum Ben ağaçsız, ormansız dağlarda Çağın ordularına meydan okuyorum Bozkırın gölgeli bulutlarında Sanki siyah gözlerini görüyorum Yoksa yalan mıydı bu sevda Hüznün çizgileri sinmiş dudaklarında Düşüyorum bir derin boşluğa Simurg'ların alevli kanatlarında Bilmiyorum sen kaç yaşındaydın O sürgün vagonlarında Gecenin renklerine bürünen gökdelenler Çığlıklarını nasıl da gizliyor mazlumların Hesap vakitleri yaklaşıyor Elena Sessiz ve suskun yaşayanların Bu sis, bu duman, bu çığlık Bu alev bulutu yutacak bizi Sen bozkırı bilmezsin, kekik kokularını Günah çukurlarının nazlı çiçeği Benim kavgam burada bitiyor Merhameti tarumar olmuş şehirlerde Bir cinayet romanı yazıyorum Rüyalarım uzanıyor geçmişten geleceğe Terk edilmişlik duygusuyla yaşıyorum Gözlerinde bir ürkek yansıma Ne garip bir hayatımız var değil mi Elena Sanki seninle Araf'ta gibiyiz Bir yanda ölümüne bir sevda Bir yanda ilham veren yalnızlığın büyüsü Keşke hiç durmasa diyorum şu yağmur Benim için veda vakti geliyor Sahipsiz bir ok saplanıyor sırtıma Gülüşlerin bir teselli olmuyor Yeniden dönüyorum karanlık ufuklara Tahammülüm kalmadı anla beni Elena Benimle bu gurbete katlanamaz yüreğin Kim tanır söyle beni bu ıssız sokaklarda Kim inanır seninle bu anlamsız yokluğa Benim aşkım burada son buluyor Elena Düşüyorum dönülmez, bir sonsuz yolculuğa. Mehmet Nurettin Üstün
Düzenleme: 31.12.2025 / 09:43

Elena'ya veda

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler