Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Zamanın Ötesinde

Yazardan en yeniler

Zamanın Ötesinde Özlem, ruhun kendi acısıyla beslendiği bir duygudur. İnsanı sessizliğe çeker, çünkü anlam ancak kaybın ardından doğar. Eylem derler, sonuçla ölçülürmüş. Oysa eylemsizlik de bir eylemdir, ve bazen hiçliğin sessizliğinden daha büyük yankılar bırakır insanda. Biz, sözün sahipleri sanmıştık kendimizi; meğer söz, bizi söyleyenmiş. İhtimale inandık, olmayan yarınlara umut ektik. Umut, bazen bilincin yanılgısıdır, ama insan yanılgısız yaşayamaz. Seni yüreğime işlerken ateşle değil, suskunluğun derinliğiyle yazdım adını. ? Sonsuzluk ? dedim, ama gördüm ki sonsuzluk bile sınırın öteki adıdır. Zamanın ardında kaldım, çünkü zaman kimseyi beklemez; yalnızca izler, ve her geçen an bizden bir parça alıp götürür. Hayallerimi, zamanın ötesinde uçmaya çalışan yaralı bir kuş gibi göğe saldım. An'ı tutamadım, geçmişle gelecek birleşip beni unuttu. Sensizlik bir düşünceye dönüştü; bir ileri, bir geri varlıkla yokluk arasında savruldum. Kendimi bulmak isterken kendime yenildim. Buz gibi anılar gülerken yüzüme, yaşam sevincimin solan kanatlarını izledim. Hasretin vuslatında boğulur insan, çünkü vuslat hasretin başka bir biçimidir ? umudun kılığına girmiş kayboluştur. İnsan, var olduğunu sanan bir sorudur. Cevap belki de yokluğun içindedir, çünkü varlık kendi gölgesini arayan bir düşüncedir. Her şey zordur, derinliğe indikçe özgürlük çözülür. Aşk da, ölüm de ? aynı aynanın iki kırığıdır. Biri varlığı yakar, öteki zamanı. Bir efsanede kaybolur insan, adı dillerde sürer ama özü bulunmaz. Gizem, bulunmamakta nefes alır. Ve bir gün, zamanın ötesinde buluşmak istersen, adımı an. Belki o an yokluğu tatmanın hazzında aynı hiçlikte oluruz seninle.

Zamanın Ötesinde

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler