Şiir Defteri

Yaratık

Yazan: Argaliya
08.12.2013 / 10:47
1689 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
Tohum düşünce ana toprağa, Çimlenir, nema bulur ilkbahara, Taptaze bir fidan gelir dünyaya. Büyür, gelişir, uyum sağlar oraya. O bir körpe fidan, Doğduğu yerde kalan, Toprağına kök salan, Dilini, dinini, örf ve adedini alan, Bulunduğu yerde, öz bir fidan. Zamanla olgunlaşır, iç dünyasını kurar. Kim olduğunu, neden, niçin geldiğini arar. O kısacık vadede hep kendini sorgular. Yeni fidanlar yetiştirme içinde, karar kılar. O bir insan. İstese de istemese de geçiyor zaman. Günbegün yaklaşıyor ömrün sonbaharı. Hayat ağacının soluyor yaprağı, Günü geliyor, gövdesi boyluyor toprağı. Fırtınada bile yere düşmez meyvesi; Sağlam ise hayat ağacının gövdesi. Son nefeste, huzur içinde insanın, Rahat kapanır gözünün perdesi Yılmaz Küçük
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • Arzum
  • SiirDiyari61
  • Dilara58
  • Sedatyasar
  • imbat12
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir