Sezgi
Sabah oldu.
Hoş bir seziyle uyandım.
Bir günlüğün kenarındayım yine.
Orda kalmak isterdim,
Fakat dünya dönüyor yine.
Kalamıyorum o kenarda;
Gidiyoruz birlikte, kaosun merkezine.
Hep hırs, hep kin ve intikam!
Kime kaldı, kalacak bu dünya?
Onu akıl eden var mı hiç?
Çok kez çarpıyor insan, akıl duvarına.
Pılı pırtı toplama zamanı vermeden,
Batıyor gün;
Gidiyor insan, eli boş ardına bakmadan.
Yılmaz Küçük
4 Ocak 2017