Bize kalan
Boşuna geçiyor hep, anlamsız;
Coşkun dereler gibi akıyor,
Henüz farkına bile varmadan,
Bir iz bırakmadan, sona eriyor ömürler.
Onları hayırla anma, kalıyor bize.
O duyguları içinde yaşatan,
Huzurlu tatlı bir yaşam sürdüren,
Sonunda mutlu gider o insan.
Sonsuz değil, gidenleri içte yaşatmak.
Tatlı anılar söner, geçen zamanda.
Gerçeğe daha yakın, kalıcı olan;
Giderken bir eser bırakmak
Yaşıyoruz bu dünyada özgürce,
Tüm hisler sadece bizimle.
Her şey, ne geliyorsa başa;
Sebebi aranmalı, yalnızca kendimizde.
?Kaderim buydu, geldi başıma?
Yakışmıyor bu benim tarzıma.
Çünkü her şey benim içimde;
Diğeri uydurma, bir bahane.
Bu dünyada, işte böyle yaşayan,
Ömrünün en son deminde,
Hayat defteri dürülünce;
Huzur bulur ebedi aleminde.
Yılmaz Küçük
2007 yılında yazdığım, fakat yayınlamadığım kitabımdan bir ibareyi de burada anmak istedim:
?Ecdadımındır o
Kimsenin tekelinde değil elbet;
Bu topraklardan gelen,
Bu topraklara dönen,
Ecdadımın bize armağanıdır o.
Yeri hep gönderde olmuştur.
Kimi zaman buluşurlar şehitle; tabutunda.
Birlikte giderler kutlu, ölümsüz âlemlere;
Şehit'im, hilal ile yıldızın altında.
Çanakkale, Sakarya, Sarıkamış,
Toprağının sesine bir kulak ver.
Bak ki, ne diyor onlar?
Onu kullanırken dikkat et!
Bindirilmiş kıtalarla meydanlarda,
Savrulan sloganlar.
Bilmem; bir hırs, yoksa koltuk mu?
Onların uğruna değer mi idi!
Bu kadar bayraklı hengâmeler.
Bağımsızlığın, özgürlüğün sembolü;
Yurttaşımın, halkımın milli simgesi,
Kötü emellere araç edersek onu,
Darmadağın olur, güzel vatanımın sonu.
Rengi şehit atalarımın kanı,
Sakın incitme bayrağını.
O bize emanettir;
Nasıl ederiz ona, ihanet!
Er geç karşı koyar, onu iyi tanı.
Aman ha! Onu istismar etmeyelim,
Sonra eziliriz altında!
Bir daha kurtarıcı bulamayız,
Yozlaşmışlığın sonbaharında?.
O günlerde kimi fanatiklerin ve provokatörlerin kışkırtmaları ile bir araya toplanan gruplar, bazı anlamsız yürüyüşler yaptılar. Ka-tılımcıların bir kısmının iyi niye-tinden şüphe etmediğim; ancak toplum psikolojisinin etkisine ka-pılmaktan kendilerini alacak kadar iradeye sahip olamayanlar da, on-larla birlikte olup, bağırıp çağırdı-lar. Adına ?Bayraklı Mitingler? de-diler.
Sanki bayrağın mitinge ihtiyacı vardı da!
y.k.
Bukadar