Sorumsuzca anlatıyor insan;
Bir sürü düzmece hikâyeler,
Uzaktan ve yakından.
Hiç haber veren var mı?
Giden yakınlarından.
Gidip de dönen var mı?
Bu nasıl bir iştir,
Haber veren yok,
Giden yakınlarından.
Hep en yakından,
Cepteki telefondan,
Kapsamında olandan,
Ulaşılabilenden.
Bahseden yok,
Giden yakınlarından.
Çekirdeği, çimlendiren,
Hayat suyunu verenden,
Vefa borcunu kesti,
Giden yakınlarından.
Çok tez ve kolay unutuldu!
Kalmadı adından, sanından,
Canı gönülden bahseden,
Giden yakınlarından.
Dünyadaki bu görüş,
Hüzün veriyor bana.
İyi ki özümdeki dünyam;
Meçhulde olanlardan,
Ayırmıyor beni,
Giden yakınlarımdan.
Yılmaz Küçük
2 Mart 2013