Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Okulum

Yazardan en yeniler

Argaliyanın tek sınıflı okulu, Tabanı tahta döşeli, bodrumu kokulu, Yan duvarları çamur harçla sıvalı, Üstü kertikli, yazılı birkaç tahta sıralı, İşte böyleydi Köyümüzün okulu. Eğitmen, askerde çavuş H. Asan, Beş veya altı aylık kurs ile eğitim alan, Okulda çocuklara göre bir karabasan, İşte o, çocukları eğiten büyük adam. Eğer eğitmenin tarlasında yoksa işi, Gelirdi okula, kara tahtaya yazardı a,b,c. Zamana uyum sağlamış despot bir kişi. Tahtaya yazdığını okuyamayan çocuk, Falaka yoktu, ama yerdi sille i şerifi. Teneffüste çocuklar, yağışlı soğuk havada, Önemsemez havayı, hoyratça eğlenirler. Fakır, fukara çocukları, yaşamları gereği, Toplanırlar saçak altında. Köyün halkından kısacık, fakat uyanık biri, Fırından satın alırdı, bir sepet simiti. Teneffüste çocuklar, kapıda görürdü onu. Talebeden çıkarırdı, bir günlük maişetini. Çocuklardan her biri alırdı birer adet, Muhtarın oğlu takar koluna üç beş adet, Gelen simitlerden hiç alamayan da olur, Fakirliği gizleyip, saçak altında durur. Üç sene okuyanlar, alırdı şahadetname. Aldıkları belgeler onlara gelirdi şahane. İlkokul diplomalı olmak isteyenlerdi, Beş sınıflı ilkokula da devam ederlerdi. Okulun öğretmeni, Maçkalı T.Z.Dursunoğlu Verirdi her gün Tarih ve Coğrafyadan ödevi, Ertesi gün, tahtaya kaldırır, anlat derdi konuyu. Öğrencilerden yalnız biri anlatırdı; bilirdi görevi. Ödevini yapmayanlar, kara tahta önünde, Tüm gözler öğretmenin çubuk tutan elinde, Avuçlar açılıp da, gözler kapandığında, Her ele iki çubuk, avuç içi kabarırdı o anda. Henüz avuçlardaki kabarıklar geçmeden, Üst üste gelince çubuklu aynı cezalar, Son çare, öğrenciler başka bir yol ararlar, Çalışıp öğrenmeyi ciddiyete alırlar. Yılmaz Küçük 20 Şubat 2013

Okulum

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler

Bağlı Üyeler