Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Ey Ulu Mustafa Kemal ATATÜRK

Yazardan en yeniler

Ey Ulu Mustafa Kemal ATATÜRK! Seni hissediyorum tüm zerreme kadar. Sanki her an çıkıp gelecekmişsin gibi bakıyorum o güzel ve asil resimlerine. Bakarken gözlerim öyle doluyor ki; vatan, bayrak ve senin sevginle. Kendimi tutamıyorum, alı koyamıyorum… Ağlıyorum ağlıyorum ve durmadan gözlerimden şehit kanı gibi damlalar akıyor. Küçük yanaklarım kıpkırmızı oluyor. Gözlerim senden başka bir şey görmez oluyor. Oturduğumda, kalktığımda, yatıp uyuduğumda seni hep aklımda ve derin yüreğimde taşıyorum. Unutmuyorum. Bize yaptığın fedakarlıkları ve bizim için kanını, canını acımasız kana susamış düşmana seren imanlı, şanlı ve gururlu Mehmetçiğimizi, şehidimizi unutamam asla. Hayır buna hakkım yok. Bu toprakları biz zemzem, yağmur ya da nehir, dere suyuyla yıkamadık, sulamadık… Biz bu toprakları kanımızla yıkadık, suladık. Ağaçlarımız, çiçeklerimiz, meyvemiz ve sebzemiz kanımızla sulanıp büyüdü. Her evin çanağında ne bir bal nede reçel… Kan var kan… Şehidimizin kanı… Ey Atam görüyorsun bizim halimizi. Vatanımızı sen bize emanettin ama biz layık olamadık. Sen vatanımıza o kadar düşkündün ki çocuğun gibi koynunda besledin, korudun ve genç yaşında bize verdin. Bizim düşüncelerimiz senin gibi değildi. Aşkımız tartışılmazdı sadece. Bu körpe aklımızla ilerletemedik vatanımızı. Üzgünüz Atam! İstiklal Marşımızı okurken bir ara gözlerimi kapattım. Karşıda sisli bir tepe. Üzerinde simsiyah inci gibi bir atın üzerinde göğsünü germiş ileri bakıyor. Omuzları geniş, saçı altın gibi… Aslana benziyordu. Aslanı bırak sanki sanki evrendeki hatta öbür dünyadaki yaradılıştan üstün ve akıllı duruyor. O asalet ve cesaret kimsede olamaz. Yanında tek sıraya dizilmiş bize bakan kurmayları ve subayları. Ellerini kaldırıp bize selam veriyorlar. Bir şey der gibi bakıyorlar. Beni sadece sen etkiledin o an. Bir duman çıktı aniden ve sen gittin oradan. Gözümü açıp baktığımda şehit kanıyla oluşan bayrağıma seni gördüm bir daha. Düşmanın korktuğu çakır gözlerinle bana baktım. İçimde ne bir ürperti ne de bir korku oluştu. Gurur ve asillik, sevgi ve aşk oldu aşk… Sen gülümsedin ben ağladım. Sen gülümsedikçe ben hıçkıra hıçkıra ağladım. Yüce Yaradan’ıma dua ediyorum her gece.”Ne olur Yarabbim! Beni Atam gibi eyle! Onun gibi olayım, onun gibi yüceleyim, onun gibi kurtarıcı olayım! Ne olur?” Benim sözcüklerim ve kalemim anlatmaya, yazmaya yetmez. Atama güzel ve aşk dolu sözcükler yetmez. Anlatamam. Yapamıyorum. Dilim elvermiyor. Yüreğimde daha çok yazıyorum daha çok anlatıyorum. Sadece ona söylüyorum, Atama söylüyorum. Çünkü en güzel cümleleri yüreğim, içim söylüyor. Ah! Şimdi Atam dünyada olacaktı bende burada mı duracaktım? Yanına uçarak, koşarak, yüzerek giderdim. Dinlenmeden, yorulmadan, susamadan. Elini bir daha bırakmamaya tutardım. O nur dolu yüzüne gözüm kör olasıya kadar bakardım. Artık ne eyleyim. O yok şuan dünyada. Yanarsam ona yanarım. Keşke ölmeseydi. Ama hayat bu… O dünyada olsaydı Türk ne olurdu acaba? Tabiî ki saygı duyulan, hürmet edilen ve dünyayı bütün çirkinliklere ve acımasızlıklara karşı koruyan olurdu.

Mırkan

11.03.2006 / 16:15

tebrikler arkadaşım,çok güzel bir yazı..

keskin_101

13.03.2006 / 10:48

BU GÜN 23 nİSAN NEŞE DOLUYOR iNSAN ANKARAYA YÜZEREK GİDİLMEZ ÇOCCUUMMMM OLSAYDIM OLSAYDIN OLSAYDI OLSAYDIK OLSAYDINIZ OLSAYDILAR BAK BÜTÜN KİPLERİ ÇEKTİM HE HE HE MUHAHHAHHHHAHH {s:032}

13.03.2006 / 17:23

bu ne küstahlık, her milli şiire böyle aşağılayıcı yorumlar, yazıklar olsun sizin gibi gençlere, utanıyoruz sizlerden ,bu halk da utanıyor..

Ey Ulu Mustafa Kemal ATATÜRK

Yazardan en yeniler

Mırkan

keskin_101

Mırkan

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler