Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / BEN BİR KARA TAŞIM

Yazardan en yeniler

-hiç bu derece gri olmamıştım - cıvıl cıvıl yelkovan kuşları sanki aşk kaçmış gözlerine pencere pervazındaki sardunyanın buğulu gülücüğüne biri konar biri kalkar ... oysa ben...! balıksız denizler gibiyim ne salkım salkım yemişim oldu ne de tek bir serçe kondu dalıma bugüne kadar ... başını köpük köpük taştan taşa vuran… deli ırmakar en çok bana benzer kendi yarasını kendi saran… yangın yemiş ağaçlar en çok bana benzer … en kuru yanıyım...en izbe sokaklara düşen yaprağın ... ölsem...! mezar ur sanır gömünce mavisini soyunur gökyüzü beni görünce .. ne zaman baksam…gözlerini kapatır aynalar hep kendime yumruklarım...yüreğim içe kanar ancak toprak alır beni koynuna...bir tek ecel kucaklar ... açma vakti gelince gül tohumu nasıl çoşar bilmem...! hangi düşü kurar bir dağ çiçeği... nasıldır gelinciğin elleri...nasıl okşar bilmem...! ... hayat okyanusunda kağıttan bir sandal yüreğim umuda attığım her olta boş çeker ... gölgesiz fidanlar gibi hep umutla beklemekten kurudum bütün ışıklar zifiri karanlık…tüm yazlar kış oldu bana her sabah kendimce yaşamaya yürüdüm fakat insanca yaşamaklar düş oldu bana … uçacak kanadım hiç olmadı -hayatı eksile eksile öğrendim - tebessüme hep açtı yüzüm, oruçluydu…doya doya gülemedim neden mutluluklar… ya aslanlı kapının ya da kaf dağının arkasında…bir türlü bilemedim … kulağımda... haraç mezat yaşamın uğultusu... ben bir hiçliğim yusufcuğunki bir lokmalık ömür... ben ise bir damlacık boşluğum ne hayatı yağmalayabilirim ne de kafa yerine kalça çalıştırabilirim ne düğmelerim ağaya iliklenir ne de beynim paraya kilitlenir .... alın terimle büyüttüğüm her düşüm ulaşamadan gençliğine....tomurcuk çağında ölür ... yine de; gamlı gönül bir ummandır içi yanmış kızıl tenli güneşe su....kiraz tanesine kırmızı olur .. . bilirim...! -hiç bir bahar sütten kesilmez – ... meme ucundan canlar kamelyalı şapkasından yeşil yeşil aşk suyu damlar...belki bir gün o da beni bulur ... gökyüzü ve yeryüzü gözlerini birbirinden ayıramayan kavuşamamış iki sevgili -aklımda...! eriyen kara güneşin zulmeti yere çakılı bin yıllık çınarın “ bir adımlık” hasreti -aklımda...! ... -en büyük ibadetim “şükür”- ... ben bir kara taşım elbet beni de saran bir yosun büyür 1985 tahsin özmen,bez bebekler de üşür,çatım ajans&baskı yay,ank,2006
Düzenleme: 11.09.2012 / 11:22

BEN BİR KARA TAŞIM

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler