Bir yarısı uçurumdu ömrümün
ve bir yarısı gece /taşınmıyor bu kader kör talihin karanlık gözlerin de
en çok yakışandı yalnızlık ıslak birikintisi tenha yüzümde ...
ne meret sıkıntıdır yalnızlık
için kendine zindan pas tutar kirpik uçların
gün harman/gün talan kapı boşluk duygu tavan sayım hizasında ölüm /sol baştan
sana yazdığım bütün şiirleri ay dolun bir gece tek tek yaktım
çünkü seni bir anne çocuğundan nasıl giderse öyle bıraktım
vakti hasret
vakti pusu
demirin tavında gün /içimde kor ateş
alın teri sevdam
zehir zemberek etmiş gölgeler çoktan
gece gerilecek yine gerildikçe b/ağrımda
acının ürpertisi veda kavlinden çirkef yüzlü
yetmeyecek sabrım
yetmeyecek yine nefesim
taşı delen tomurcuğun direncinde
fişek çekmişim gözlerimin namlusundan
yüreğimin ortasına
yakıp hasretimi boşluğunun ıssız limanına
yarelenmişim başı duman dağlara sıkıp sıkıp kurşunu oyyy nayino
ak göğsüm üstün de yaram derin mi derin
canımı çoktan yokluğuna rehin verdim
oyala da bir mendil
gel de sür yarama
ya da oyalama beni yeter artık istemez mendil gel de kokunu sür yarama
karadeniz kadar hırçın yüreğimde ki fırtına oy nemrut sevdam
adını ya/saklıyorum seher vakitlerinin içimde ki sancısında
buz kesiyor b/akışlarım yeni bir isyana /bu sustuğum kaçıncı yara
sen kokuyor kalemim/ gönlüm sana seslenecek bir lehçe arıyor hala
kağıdım kôr /duru bir özlemin kayıp sevda bahsinde alev alev yangın
bir ölüm sarıp kundaklara bir ninni yak suçlarıma ...
sen / yüreğimin şakağına vurduğum
tütünümü savurdum yine mor dağlara duman duman
sen / içime için için sardığım
sen / gelir diye ayazında durduğum kuruyan dudaklarımın nefesi
içimden geçip gidiyorsun dur diyemiyorum ben seni hiç bağışlayamıyorum
iki büklüm elleri yumuk hiç uçurtmanın ardından koşmamış
çoktan ölmüş içimde ki yeşil gözlü çocuk
içimden geçip gidiyorsun dur diyemiyorum
ne olur geri getir gözlerimi
Şahin Sevim