Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Mezarımda Güvercin

Yazardan en yeniler

Ne zaman bir ağlamak düşünsem yüreğim kanar Bir taklacı güvercin konar kız kulesinin üstüne Kanat çırpışların da hüzün sesleri Düşerim düşlerimden B/ağla beni kirpiğinin ucunda Secdem gibi boynumu büker de Süzülür giderim/ ses etmeden yüzünden/ usulca Gamzelerinde ölür Dudaklarının günahın da yanarım Düşerim ayaklarının dibine Ateşten gül olur da Y/akarım b/astığın toprağı Ne zaman seni düşünsem Aksam iner b/ağrıma sevdan /ay hep karanlık Sensizlikte yürümenin sancısı Göz kırpmadan Soğuk mermerler üstünde isim olmakçasına V/aktin pususunda ecelsiz imtihan İncinmiş sözlerim kanatır mısralarımı Boğazım kör düğüm Sevdana ansız özlemlerim İklimler boyu hasret Kastım canıma kavuşamamak adına Taşıyamıyorum yokluğunu artık Senden kalan sensizlik /omuzlarımda en ağır yük Sana yaşadıklarımı susmuşum dolu dolu İstanbul kadar büyük İçimde bir milyon ölüm İçimde kalan son gülüşün Kısmışım yürek çığlıklarımın sesini sağır dünyaya artık Sevdaların sustuğu yerde /ömrün dışına akıyor zaman Güz izi vurmuş yüzüme Gün ışıdıkça ipin ucunda son nefesim Bir kıyametten geçiyorum Güvercin kanadında /İstanbul içimde Yaralıyım sızım kadar derin Acımıyor düşene devran Dokunsalar kanıyor her yerim Kara bağlamamış yarasıyla yüreğimin Ölüm gülümsüyor uzaktan ak duvağıyla Gözlerin kadar güzel biçilip Dikilmiş ömrüme Hadi durma Uzaklaş benden öldürerek gölgene düşen yüreğimi Sokulup başka tenlere Soğut günahının ateşini Her nefeste yeni bir günahla Yaşamak dediğin buysa Sen böyle yaşa Saklanıp karanlığın ardına KORKAKCA Ne zaman bir ağlamak düşünsem Bir güvercin daha gömülüyor içimde ki çocuğun mezarına Şahin Sevim

Mezarımda Güvercin

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler