Gölgesi satılık insanlar anlamadı beni
Yüreğimin yarasında kaderimi çoktan kaybettim
Anladım ki en önce
Canım dedikleri alırmış seven insanın canını
Göm artık yalnızlığımı mor dağlara
Dağlar söylesin son şarkımızı
Çatlasın bir avuç toprağın sabrı / aklanmaz artık bu sevda...
Annemin kokusuyla gecenin bağrına yaslanmışım
Kanıma girer adın katran karası
Ah be güzel annem
Onu da en az senin kadar sevdim
Yıkıldım baş eğmedim ona giderken / o gelmedim sanıyor
Neden anne benim dizlerim yüreğimden kanıyor?
Her gelen eski acısıyla gelip yeni bir acı bıraktı
Kaldırmıyor artık yorgun yüreğim /yoruldum hem de çok
Alıp başımı gidesim var
Adımın bile konmadığı bir limana
Ya da bir avuç toprakla örtün üstümü
Senin tek adın yalnızlık mı?
Hadi bir ağıt yak gidişine gözlerinden daha kara
Ay düşünce hazana dursun hasretim
İklimler kırık en az kendim kadar
Bana hiç bir şey sorma artık
Tüm şehirlere fazlayım yalnız kalabalığımla
Sadece beni affet
Sen gene de bir yalan daha söyle günahı bana
Gerçekten gittin mi?
Hiç duymadığım sesin böler
Böler geçer yüreğimi kanatırcasına
Ayın ışığı vurur da ıslak kirpiklerime
İçten içe yanan küle dönüp seni yanarım
Canımın sol yanını eyvallahla zûl etmişim
Fıtratımda kanın kanımda
Sana akıyorum ecelimi ararcasına
Mahşere kadar kapanmayan bir yara
Bozkırın çocuklarıyız gözlerimiz kapkara
Sevda dediğin namustan öte alnımızda silinmez bir dava
Sen nasıl sevdin anlatsana?
Bundan sonra mahşere kadar susarım
Yaramı bir tek soran bilir/ sevdaya tükenmez yollar /yollar ki dönüşü yok
Mevsimler sen kokarken kıblesiz günaha /ayın ışığını kefen ederim cesedime
Artık en güzel ayrılık türküsünü kör bir kurşun söyler
Hadi durma git alıp canımı
Oysa bir tebessüm etsen
Yüzlerce çiçek açacaktı yaralı bağrımda / binlerce kez öpecektim seni yüreğinden
Şahin Sevim