Şiir Defteri

işkence bitse...

Yazan: Kaf-Kef
08.09.2007 / 21:42
1065 kez görüntülendi
1 yorum yapıldı
kalbimdeki parçalarını birbirine kanımla yapıştırdım, her biri bana kırılmış, gönlünü almak için yıllarca çalıştım, ama o çoktan parayla satılmış, yoktan başlamış bir adamın hayıtını b*ktan saymış kader, çoktan kaybetmişim ben seninle savaşma hakkını kazanırken, bir hüzün yüzümde kaypak yine insanlara gülümser, bırak kötümser davransın ben bana sen yoksan eğer, bırak ellerimi bir mendil resmini silerek ıslatır ve düşer, al götür benim değil sana ait bu düşler, hiç müsait değilim bu gün ölüm neden hayat beni hep yarına erteler, neden perdeler karanlık perver gündüzümde, binlerce ben gecenin karanlığını siler ışıklar görünsün diye, al kendini benden benimle beraber çıkmasın caddeye, o adamlar ellerinde şeker ve masumiyetimi kandırır namusumu kir pas içinde bir çamura çeker, küçüklüğümden kalma o hiç çıkmayan lekeler, annem ağlardı beni bu halde görseydi eğer, bir matem ver belki geçer bu hüzün keder, belki biter işkence bu adam evine döner.....

ayşe


09.09.2007 / 09:54
çok karamsarsınız acımasız bir hayatı dile getirmişsiniz dilerim yalnız satırlardadır bu hüzün bu karamsarlık {s:012}
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • VEJETARYEN1978
  • Serdar150
  • yunuskivanc
  • Adıyaman
  • Şiirlik
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir