topla saçlarını ey güzel
değmesin ayrılığın soğuk rüzgarları
senle sensiz olmak ne güzel
açıyorum hayaletine kollarımı
ve hep sonbaharı andıran yollarında
üşüyorum adım adım sonsuzluğuna
üşümesin ellerin ey güzel
bulutlar ben ağlayınca güzel
sen gülünce
gül
gülşende güller sana açar
varlığın aleme
hep güneşten önce mi ışık saçar?
aç gözlerine dinle beni ey güzel
görmesekte aşk kalpte ne güzel
sevmek seni kendinden daha fazla
sevginin en çıkmaz sokaklarında
çıkar mısın bir anda karşıma ey güzel?
dudaklarının kırmızına boyanmış akşam vakitleri biliyorum
kör bir adamın karanlık dünyasından bakıyorum yüzüne
ya da bir sağırın sessizliğe bürünen hayata
belki de henüz doğmamış bir çocuğa senin adını veriyorum
al ve büyüt ey güzel
umutlar tükenmedikçe güzel
saçlarının sarısından güneşler de tanıyorum hem
gözlerinin derinliklerinde okyanuslar mı var ey güzel
hem şiirler de yazılabiliyormuş hala
sensizlikte sana bulanmış bir ömür tadında
açıl avuçlarımda ey güzel
gülşende gül yaseminler ne güzel...
ellerimin boşluğuna gömüyorum boşluğunu
kalbime yalan da olsa söylüyorum
ellerimin ellerinle binlerce kez buluştuğunu
ya da gözlerimin gözlerinle konuştuğunu...
hep yanımda ol ey güzel
varlığım senle ne güzel...
anlıyorum artık her geçen zamanın yüz buruşturduğunu
yarınlara vardıkça dünlerin koca bir yalan olduğunu
ölmek ne güzel
ölmek sana ey güzel
yaşamak
seni ölmeden ence ne güzel
dudaklarına değmek istiyorum su misali
kulaklarında olmak tınlamak bir melodi gibi
bir seda var ey güzel
edalarında gülümseler ne güzel...
sever misin beni bir gün ey güzel?
sevmek seni
beni sevmesen bile
NE GÜZEL!
00:30 31/10/10