Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Katiller Gidiyordu

Yazardan en yeniler

Kötü biri olduğumu söyleyenlerin hepsi, Sahip olduğum iyi'lerin katilleriydi hep. Ve katiller gitti, Ben ağladım, Ellerime bir kalem bir kağıt alıp, Şiir şiir ağıt yaktım. Katiller gitti, Ben acımı yazdım. Bir zamanlar omuzlarıma yasladıklarım, Şimdilerde en büyük yasım. Ben yas tuttum, Katiller gitti, Geride çürümeye mahkum edilmiş bir ceset Bir hayat Ve ağır bir suçluluk duygusu kaldı bize yadigar. Gidenlerde hep bir bahtiyarlık yanılgısı oldu, Kalanların yaşlı gözlerinde vesikalık bir ihtiyarlık vardı Ve intiharlık duygular yalnızlığımı sarardı. Katiller gitti, Gitme diyemedim hiçbirine, Oysa yüreğim hala sıcaktı, Yüreğimde aşk vardı. Aşk kan ağladı, Gönül gözüm karardı. Geride bir sessizlik Bir de yalnızlık kaldı. Katiller gitti, Ben ağladım. Ve anladım ki Yaşamak başlı başına bir intihardı, Banimkisi bir başına oldu Ve defalarca tekrarlandı... Çünkü her yeni güne "yüzümü asarak" başlardım ben. Yar yoktu, Canan yoktu, Katil yoktu, Çoktan gitmişti, Ben ağladım, Elime bir kağıt aldım, Şiir şiir ağıt yaktım. Yaralandım her satırda, Şiir yüreğime saplandığında, Can verdim, Can borcuydu tüm sevmelerim, Ölmüyordum fakat Defalarca öldürülüyordum, Katiller gidiyordu, Ben kalakalıyordum. Ağlıyordum... O gidenler, " sen iyi bir insansın" diyordu, Ve hiç biri de aslında "iyi insan" sevmiyordu, Öldürüp öyle gidiyorlardı çünkü, Katil oluyorlardı, Katlediyorlardı iyi niyetlerimi, Yargısız, İnfaz ediyorlardı yüreğimi... Ardın sıra Gözlerim yaşlanırdı, Ben ağladıkça, Saniyeler yıllanırdı. Pekte gençtim aslında, Gözlerim, sanki bin yıl yaşamış kadar çöktü hüzün dolu çukurlarına Annem de hep buna yanardı, O da pek hayır görmedi oğullarından. Bilmiyordu, Devir değişmişti, Devrik cümleler şiirleşmeye devam etse de Romantizm yatak odalarına doğru yönelmişti. Devrimler dahi devrilmişti, Tekdüze ölümler çoğaldı duygularımızda. İnsansı fabrikalar katil üretiyordu Ve öldürme sahneleri artık çok tutuluyordu. Katiller gidiyordu, Biz artık ağlamıyorduk üstelik, Çünkü gidenler, rolunu iyi oynuyordu... Sevgililer gidiyordu, Dost dediklerimiz Sırtımızda bıçağı esirgemeyenler gidiyordu, Yabancılar gidiyordu, Kalabalıklar gidiyordu, Yol gidiyordu Ve katiller gidiyordu Şehir gidiyordu... Ve nedense, Kötü biri olduğumu söylüyorlardı hepsi, Oysa Bilmiyorlardı, iyi niyetlerimin katli vacip haliydi zamansız gidişleri... Bayram KARAKEÇİLİ

Katiller Gidiyordu

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler