Sonunu bildiğim yolun en başındayken henüz,
Anlamış olmalıydım,
Sonunun ölüm olacağını bu aşkın...
Bu kalp atışlarımın, yokluğunla susacağını
Ve bir daha olmayacağını,
Anlamış olmalıydım,
Hasretinin sonsuzluk olacağını....
Henüz düşmemişken kor yüreğime,
Yanmamışken ve kül olmamışken böylesine,
Anlamış olmalıydım,
Senden bana yâr olmayacağını,
Düşmemeliydim düşlerine!
Aldanmamalıydım gözlerine, göz bebeklerine!
Ne denli eserse essin
Soğuk rüzgarın yüreğime, tenime
Üşümüyorum artık sensiz gecelerde...
Karanlıklar ürpertmiyor yüreğimi,
Artık güneşin doğuşunu da beklemiyorum,
Yokluğunla hepsi manasız geliyor zaten...
Yâr, saniyeler ölüme sürüklerken nefesimi
Sensizlik nasılda kucaklıyor bütün bir evreni...
Anlamış olmalıydım, dokunmamalıydım
Beni cehennem ateşlerine atacak olan ellerine!
Anlamış olmalıydım şimdiye kadar,
Bütün bir ömrü yokluğunla,
Sana hasret ve senden uzak geçireceğimi...
Ellerin elllerimde olmadan öleceğimi
Ve ayrı mezarlıklara gömüleceğimizi,
Anlamış olmalıydım....
Bayram Karakeçili