Dudaklarımda toplanmış ne kadar kelime varsa,
Aklımda birikmiş düşüncelerle atmosferine dağılsa,
Anlatamaz halimin tek bir zerresini bile sana,
Anlatamaz kalemler hisleri o beyaz sayfalara…
Atlatamaz ruhum depresifliğin depremlerini,
Yapıştırıyorum bir birine iskeletimin eklemlerini,
Yatıştırsın diye ağrılarımı yutuyorum aspirinleri,
…İçim terk edilmiş bir ecza deposu gibi…
Sus!
Ey uykularıma taarruz eden amansız kabus,
zehrini damarlarımdan kalbimin dipsiz boşluklarına kus,
bu günüm dünlerimden daha bir duygusuz…
ve susuz bir çölde döner divane bedevi gibi bedenim,
arar durur seni anlatacak bir kelime kalemim,
sorar durur var olan her bir objeye seni dilim,
sessizlik bir senfoni!
Kalbimin aşkla dansını sağlayan bu seramoni,
Ve kırık oyuncağınında bitiyor artık pili,
Ve gördüğüm materyalist bir hayalet kadar tuhaf,
Bir çekirdek etrafında özümüz ediyorken maneviyatla tavaf
Neden ben ve bendekiler hep bertaraf?
Kalp kırıklarıma alçı vur ve dileklerime pranga,
Dayanamaz kalp kaslarım bu sefer yaşadığım bu spazma,
dur kalemim en iyisi devamını yazma,
son bir üç nokta
tüm olanlara…
ayşe
23.02.2010 / 21:06
BURADA ESKİ DOSTLARI GÖRMEK NE GÜZEL
HÜZÜNDE OLSA GÜZEL DİZELER LE GELMİŞ LER
SAYGI VE DUALARIMLA
#1
amerikali
24.02.2010 / 00:43
cok begendim .elinize yureginze kaleminize saglik arkadasim.{s:026}{s:023}
ayşe
23.02.2010 / 21:06
amerikali
24.02.2010 / 00:43