şimdi duysun adımı kulakların son bir defa
ve son bir kez adını seslenir misin kulaklarıma ?
tıpkı şeytanın fısıldaması gibi bir tuhaflık,
iyi ve kötü arasındaki ince çizginin sonsuzluğunda
yürüyorum rüzgarın uğultusuna kulak asmadan,
yağmurun dokunuşunu hissetmeden yürüyorum,
inan ki görmüyorum ilerisi
hep gerilerde bir şeyle bırakarak ilerliyorum,
zamanda yolculuk yapan bir serseri gibi...
sonra bir mahzendir evim tıkandım lanetin ile
içmekten sorhoş değilim malasef karekterim böyle,
kelimelere tabut yetmez bir bir sayfalara gömdükçe,
kimse ağlamaz ölen duygulara böyle sessizce,
iner muammadan ilhamım ben yazarken,
öpüşürüm bir sigara yakıpta bir dem çay içince...
rapoet
10.11.2009 / 17:22
sözler güzel böyle aklını kaybetmiş bir adamın uçacağı cinsten, fakat sıkıcı gerçekten sıkıcı :)
rapoet
10.11.2009 / 17:22