Ne zaman dinlesem içli bir şarkı,
Ruhumda bir yangın alev alıyor.
Halimin Mecnun’dan kalmıyor farkı,
Gözlerim boşluğa bakıp dalıyor.
Maziyi hasretle anarcasına,
Pişmanlık içinde yanarcasına,
Depreşir dertlerim artar sızısı,
Derinden bir yara kanarcasına.
Gülüşüm donuyor, titriyor sesim,
Istırap doluyor acı nefesim.
Hayal mi gerçek mi belli belirsiz,
Canlanır önümde sanki bir resim.
Gül çehresi solmuş, çatmış kaşını,
Hafiften önüne eğmiş başını.
Nemli bakışları ele veriyor,
İçine akıtmış gamlı yaşını.
Takatim kesilir, düşüyor gibi,
Bedenim ürperir, üşüyor gibi.
Umudu yitirmiş, yorgun bir yolcu,
Böylesi hayata küsüyor gibi.
