Rüzgâra kapılmış yapraklar gibi,
Çaresiz bir halde savruluyorum.
Suya hasret kalmış topraklar gibi,
Ruhumda bir yangın, kavruluyorum.
Dumana bürünmüş dağlar misali,
Harabeye dönmüş bağlar misali,
İnliyor her teli gönül sazımın,
Yanık bir türküyle ağlar misali.
Anılar gözümde canlanır durur,
Kalmadı içimde bir lahza huzur.
Ne zaman ismini anacak olsam,
Burkulur yüreğim, hüzünle vurur.
Sensiz hep geceler, koyu karanlık.
Bazen yıldız parlar, o da bir anlık.
Sükût-u hayalden yorulmuş gibi,
Umut çiçeklerim solmakta artık.
