AY IŞIĞI
Ay doğar, şavkı vurur, şenlendirir geceyi,
Kaldırır gül yüzünden, hüzün rengi peçeyi.
Umut dolu hâleler, sarmalar bedenleri,
Bir tatlı nağme eyler, dillerdeki heceyi.
Sanki sabah yelinin müjdeli fısıltısı,
Onunla alevlenir, gözlerin parıltısı.
Dağıtır bulutları, aydınlanır ufkumuz,
Akarken gönlümüze, billurdan ışıltısı.
Kuru pınarlar dahi, çağlar da aşka gelir,
Etekleri zil çalan, yıldızlar raksa gelir.
Bir sihirli el gibi, dokunur dünyamıza,
Hazan mevsimi bile, göze bir başka gelir.
Ay doğar, şavkı vurur, güllere nazar eyler,
Dala konan bülbüle gülşeni pazar eyler,
Eser bir deli rüzgâr, Hulusinin bağrına,
Alıp ele kalemi, bu hali yazar eyler.
