Kırmızı şal başında, siyahtan dantelleri,
Salınmış yanlarından ipek gibi telleri.
Muhabbeti doyumsuz, kuşlar gibi şakıyor,
Sanki onunla zaman, bir su olup akıyor.
Kahverengi gözlerde, ışıltılı bir bakış,
Gönüllere sevdayı, işliyor nakış nakış.
Neşeli ve vakarlı, gülşenin nazlı gülü,
Emsalsiz çehresiyle, meftun eder bülbülü.
Gülüşüyle belirir, gamzelerin oyası,
Mümkün müdür bakıp da, gül yüzüne doyası?
Arz-ı endam eylemiş, benleri beyaz tende,
Birisi şakağında, gizlenmiş her nedense!
Tutturmuş bir ezgiyi, bilmem kaçıncı fasıl,
Al rengi dudaklardan, dökülür fısıl fısıl.
Süzülür gibi yürür, kuğuları andırır.
Suna boylu endamı, elleri kıskandırır,
Sarıyor sanki beni, sıcacık güneş gibi,
Yakıyor yüreğimi, sevdası ateş gibi.
