Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Hicret etmiş vicdana sesleniş

Hicret etmiş vicdana sesleniş

Yazan: hulusi
20.08.2015 / 22:41

2024 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı

Takip et @sdefteri

Yazardan en yeniler

Gölge misali sessiz, sokaklarda yürüyen, Günah yüklü heybeyi peşi sıra sürüyen, Kirletilmiş dünyada, değerini yitirmiş, Köksüz bir çınarım, içten içe çürüyen. Çarkı bozulmuş zaman, gâh ileri, gâh geri, Yaz aylarında bile, hüküm sürer zemheri. Masumlar süklüm püklüm, zalimlerse pervasız, Körükleyip durmakta, ateşten bir çemberi! İlim hikmet önceden, iki güzel kanattı, Onları yaralayıp, hangi eller kanattı? Şeytanlaşmış nefsine, uyup da gafilane, Medeniyet surumu, yıkan taşı kim attı? Kuşlar bile uçmuyor, gönülleri kırılmış, Konmaz olmuş dallara, sanki bize darılmış. Yapraklarım dökülmüş, savrulmuş gazel gibi, Zehirli sarmaşıklar, tüm gövdeme sarılmış. Sinemde bin bir ukde, sorup durmakta seni, Bir kurt gibi kemirip, oyup durmakta beni! Ne kadar bela varsa, parmakları tetikte, Namlunun hedefine, koyup vurmakta beni! Ey vicdan neredesin, nereye hicret ettin? Hangi çıkmaz yollarda, varlığını kaybettin? Görmez misin sadece, çamurdan bir bedeniz? Sense bizi biz yapan, yüce insaniyettin.

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler

VEJETARYEN1978
Serdar150
yunuskivanc
Adıyaman
Şiirlik

Kapat/(ESC)

Rastgele Şiir