Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / İnsanda İnsana Eşcinselim!

İnsanda İnsana Eşcinselim!

Yazan: Nursel_Turkemis
13.03.2006 / 19:02

811 kez görüntülendi
1 yorum yapıldı

Takip et @sdefteri

Yazardan en yeniler

Dokunduğum kalpler baş aşağı baktı hep ben her iklime tanıdık tanımlanamaz gibi bir lezbiyen kadar kendine diş geçirici yabani bir erkek kadar sevişmeye sevici kaldım gecelerde yalnızlığıma dolaşırdım dolanırdım kekremsi saatlerde doymaya aç ... aşkta yeri olmayan bir eşcinsel gibi otabanlarda ölümün ışıklarına rastlardım ya rahmim ya sivriltim kanardı kanamaktı öyle ya ölmeye sar/kaç böyle kararırdı ancak umut aydınlıkta ufukta gün kendine işte ancak böyle sızlanırdı dostum ızdırıp kalırdı ortada yalnız böylesi yalnızlığa muhtaç o susku duraksardı faili meşhul gibi içimizde gerilen dilin susmasi olurdu çarmiğa böylesi hiç yeşermemiş yerdi ey yoldaş böylesi boy veren yaprağa yıkılmaktı ve ey güzel can inan;ne olur inan o neşter senin kalbinden hiç geçmedi bu sedece bulamamaktı; insanda insanı! Nursel Türkemiş

zuhalkırmızısı

17.03.2006 / 14:45

derler ki yedi kıskanç hayırsız ve alçak kişi elbirliği etmiş ve mülhitler gibi pusuda durmuşlardı. fırsat bulur bulmaz Şemseddin' e bir bıçak sapladılar Ahmed Eflaki

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler

mhrmkaya
VEJETARYEN1978
Serdar150
yunuskivanc
Adıyaman

Kapat/(ESC)

Rastgele Şiir