Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Yalnızlığın Nasıl?

Yazardan en yeniler

Telefonun öteki yalnızlığında kadın; "yalnızlığın nasıl sevgili" der. Yalnız sevgili cevap verir "paranoyaklaşacak kadar iyi,ya senin? " - "Aynı tas aynı hamam ne olsun diyebilecek kadar iyi" Kadın" bugün doğumgünün mü?" der. Adam cevap verir " Eylül'de... Çok özledim seni " sonrası kadının gözlerindeki uçurumun sessizliği. Balkondaki uçuruma takılır kadının gözleri, bir vakitler sevgilisinin gözlerinden içtiği boşluğun Süryani şarabına.Sesi yabancılar kadın baş ucundaki kırlangıç kanatlarında,balkonu... Onun kırk metre yüksekliğini hayata, bir vakitler güneşin önünde eğildiği;akşam güzelliğini. Kumrallığını sevgilisinin, seviştiği mevsimlerin sararmışlığını... Derin bir offf çıkarır kadın kısa metrajlı bir konuşmanın naftalin yüklü hatırasından.Oysa kadın o adama bir daha dokunmamak için yaşamıştır o son gecenin alacalığını. Telefonun öteki yalnızlığında kadın; " bir şey sormayı unuttum o nedenle aradım. Tatlım sarımsak iyi mi? " "İyi canım iyi... bizler kadar iyi... yalnız o da seni çok özledi". Hıçkırıklanmış bir yağmur boşalması geçer kadının sesinden. "Ona çok iyi bak emi" der kadın.Yalnız adam şaşkın. "olur canım" der. Yalnız her itirafı gizleyen, söylenmesi gereken şey "bye" ve "bye". nasıl da bir uğurlanmayı gösteremez böylesi zamanlarda. Sarımsak;yalnız adamın teriyer, kanış karışımı köpeğidir. Kapının ardında gelecek olan yalnızlığın bekçisi. Kadın sarımsağın ölümünden korkar, sevgilisinin ölümü kadar... Önce düşlerini sokağa atar kadın, ardından darmadağın aklını. Arar acele de olsa bir köpeği sevmelidir kadın, kimsesizliğine sarılan; sahibinin başıboş bıraktığı bir sokak köpeğini. Akordiyon sesleri duyulur bir kaç sokak öteden. Tinerci çocukların kalbi lekeli ıstırabı yayılır ıssız limanların ıslak taşlarına. Bulut adımları ilerler gece yarısı eskizlerinde, nasıl zorsa bir çocuğu beslemek, bir sevgiyi de öyle... Bilir çekmeceli dolabın üzerindeki sesi gibi kendi de unutulmuş bir manzaradan artakalan akordiyon. Hiç paylaşılamamıştır çünkü, paylaşılan herşeyi seyretmiş ve gizlemiştir aralıklarına. Artık kendi bile dolduramaz o manzaradan yaralanan ellerin sessizliğini. Yalnız adam yine bir kaza kurşunu mu arıyordur acaba? Ruhunun kanını akıtmak için körpe kagıtlara. Ya da her giden sevgiliden sonra çekip sarımsağı karşısına " biliyor musun sevgilim, bütün sevgililerim orospu çıktı benim, hepsi terketti beni sana. Ya sen de birgün gidersen.. İşte o zaman o en büyük terk bir ölümü anlatamaz kağıtlara. Ben de gelirim peşin sıra ben de..." mi der. Kadında kalır aşk gibi birşeyler ne olduğuna dair anlaşılamayan.... Ve adamda saklanır yalnızlık kainatının yazılamaz kalabalığı, paranoyak bir isyan bayrağından... Ne kadar sürer acaba buharlanmak geçmiş yılların hızıyla koşsa kadın Beylikdüzün'den Boğaz Köprüsü'ne. Kaç damla, gövdesi oyulmuş bir kemanın acısını tarife soyunur.. Ağustos tavkimlerinden damlayıp hüznün fısıltısı hüzzamla bir daha kaç Makberi doğurur kederin sazende çocukluğuna. Bunları düşünmeden edemez kadın, parmaklarındaki su kesiklerine bakmadan edemez. Bir umudu yarılır ansızın orta yerinden Saat Kulesi tekleyen Kabataş'ın. Işığı kırılmış bir yolun karanlığında yüzü gerilere çekilmiş Dolmabahçe artık;saraysızlığın. Eli tüfekli oyuncak askerler karşısında ağlayan bir kaç Atatürk resmi. Kadın dedi ki " ne Beşiktaş'a varır bu yol ne de Kabataş'a geri döner. Bir şeyler eski güzelliğini yitirmiş belli ki ; ağaçlar da konuşturulmamış, duygularda dinlenme sökülememiş! Tam da burada işte tamda burada göğün dibine batmayı denemeli" der kadın. O sırada karşıdan karşıya geçmeye çalışır simsiyah bir sokak köpeği, bir karanlığın iki ışık gözü gibi hurda bir araba tam ortada tam anlamıyla buhar hızıyla yaklaşmaktadır kadına ve köpeğe. Telefonun öteki yalnızlığında adam çaldırıp durur telefonu. Adam sarmısağa sarılmış ağlamaklı. Kadın ve köpek, yol ve araba; cevapsız aramada kalmış telefon, tanıdık yabancı! Nursel Türkemiş
Düzenleme:12.08.2006 / 15:36

Yalnızlığın Nasıl?

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler