Tenin tenimde ,dökülüşün uçurumumda olsun
yığılışın ovalarımda ,öyle bekle
hasret neler ediyor bize,bak
dudak titreten şehveti görüyor musun?
diklenmişliğini sığdıramıyorsun içine
eğilip içimi koyağından öpüyorsun
tutup sevincimi seviyorsun yalayarak
İçime öfkeni,hıncını,aşkını geçiriyorsun
yüzümde ıslanan bakışlarını emdiğim
dalına ağır bir nar gibi duruyorsun
heyecanın koşumları çatlamaya hazır
soluk soluğasın soluk soluğayım
dinamitlemişsin sevdayı oluğunu patlıyorsun
üşümelerimi ört ne olur
ne olur çocuk tutkunu gövdenle biraz daha kal
biraz daha üzerime uzan diyorum
sular birbirine karışırken olur
gündüz ve geceye bak diyorsun
her şey ömrün ömrüme değerken
biliyorum dokunmak kumral ve esmer
ama sen yorulmak ne bilmiyorsun
Nursel Türkemiş
Mırkan
05.03.2006 / 13:26
charbel,bak koçum,bu lafları etmeye senin çapın müsait değil.. çapın dahilinde konuşursan kendini rezil etmemiş olursun..
#6
erolkara
05.03.2006 / 21:12
charbel... şiirden anladıysan sen anlat ne anladın. ya yorumları eleştirme kardeşim eğer zekan yetiyorsa şiiri eleştirde görelim. bu aralar sataşan sataşana zaten bide sen çıkma ortaya.ben şiiri beğenmedim demedim, nerenle okuyorsun yazıları, hem bu benim yorumum...
Mırkan
05.03.2006 / 13:26
erolkara
05.03.2006 / 21:12
Esinkan
06.03.2006 / 11:50