Ben seni gönül bahçeme bir çiçek diye ektim
Sevgisini yitirmiş, ömrünü bitirmişlere ilham diye
Bir sevgimi verdim su güneş yerine
küçük bir çocuk gibi özen gösterdim
Değmesin bükülüp boynun kara toprağa
Böyle bekledim yıllarca bu bahçenin içinde
Senden bir güzellik yaratım sen kadar gülmese de
Rüzgarlar esince deniz gibi dalgalanırdı
o zaman bilirdim ki sevgin sevgime kovuşur biterdi hasret
Tüm sevgisiz kalmışlara ümit olur göz yaşı olur diye
Her gün boynu bükük birine
Bir orkide veriyorum dibinde toprağı ile