Bu gün bulut sarmış kahve rengi gözlerini
Ağladı ağlayacak kirpiklerin açılmak üzere kapağı
Başını omuzum üzerine koy yavaşça
Göz yaşını bırak aksın gönlümdeki kör kuyulara
Bir ben anlarım diğeri basar geçer toprağa
Saklarım kayıp olur gitmez benden
Göz yaşının içine gizlenmiş dertlerin
Gün gelir bende hüzünlenirim ilham verir senin dilin
Belki sesimi salıp ağıtlar yakamam
bil ki benimde feryadım senin kadar
Bir de bir gün bir dağın başında
Efkarı figan ederken beni gör