Bir gülün goncasına hayran olmuşum
Gelirken bakarım giderken bakarım çıkmaz cama
Gönül hasretinden döndü kalaycının örsüne
Yollar döver rüzgar söver dönülmez yoldayım
Bu gün gine çıkmadı cama varlığımdan tereddüteyim
Bir anlasa kartalın avının üzerindeki dönüşü gibi dönüşümü
Çaresizlik içinde bakışlardaki boynumu büküşümü
Gönlümün üzerine bir çizgi çizip te
Ya varım bu yolda ya bensiz git diye bilsin bana
Çok özledim çıkmadı bu günde cama
Bazen şeytan takılıyor bana
Yaz adını diyor düzgün sıvalı duvarlara
Altına utanma birde çak imzanı
Sevdi yedi cezayı desinler
Yeter ki bir kez çıksın cama
Koluma değil vurulmuş gönlüme kelepçe
Burası bile zindan kendi görmeyince
Söyleseler öldüğümü ona bu gece
Döker mi gonca gülüm bir damla yaş
Benim için gözlerinden bu gece