Şiir Defteri

GÜNEŞ DEMİR ATMIŞTI

Yazan: Kömür
19.03.2015 / 15:34
2170 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
Gönül bir rüzgar önünde yaprağa benzedin Savurup duruyor gönül eğlendirmek için Zalimin biriymiş diyemiyorum ki kendisine Bir gün aramasam görmesem varlığını İçim yıkılıyor o an Neşesi yerindeydi ne varlığı belli yokluğu açık yara gibi Biber tuz ekiyor ulaşılmadıkça kendime eziyeti Gözlerim varlığını ellerim satırları yokladı bulamadı Güneş demir atmıştı limanın birine akşam hiç olmadı Belki yarın diyerek kapatım bu gönül sayfasını İlk gözlerimi açtığımda aramak vardı kendisini Ulaşılmaz biriydi bilirdim çünkü her şeyi meçhüle yolculuk Bekledim Birkaç saat ve lakin uzaktan bir selam verdi her şey savrulup gitti Dokunmasan da bilmek güzel varlığını güneş gibi İçini ısıtır özlemi hasreti birde sitem dolu satırları tabi ki Sevmek veya biri tarafından sevilmektir çilenin en büyüğü aşk denilen şey ile sarılır açılan yaraların en büyüğü
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • VEJETARYEN1978
  • Serdar150
  • yunuskivanc
  • Adıyaman
  • Şiirlik
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir