Şiir Defteri

KiŞiLiKsİzLeR...

Yazan: black_dream3
05.10.2005 / 22:24
1638 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
Aşkımızı en derinden yaşayanlar,biz.Onlarsa hiçbir zaman bunu bilmeyecek olanlardır.Ve her seferinde acıya mahkummuş gibi onu içimize sindiren de biz ama onlar her zaman kendi sahte hayatlarının sahte neşeli tavırlarıyla örtülü olanlardır.Ve nedense sonucunda hep kaybedenmiş gibi gözüken de biz oluyoruz.Sadece kendini bilmişliğin değil,tam tersine kendini beğenmişliğin getirdiği bir küçümseme ile insanlara bakan onlar,kim olursa olsun kimi seversek sevelim sürekli içimize gömen de biziz.Ve her sevgimize karşılıksız sevmeyi ekleyen ve daima sevip de asla isyan etmeyen biz,onlarsa hiçbir şeyleri yokken durduk yere sorun çıkarıp bu hayata feryat edenler olacaktır.Sadece zaman diye düşünürken biz,onlar kendileri için her dakika ne yapabiliriz çabasıyla ona buna yalakalık eden ve kendi benliğine değer verdiğini sanarak yalancı davranışların esiri bir şekilde hareket edecek olanlardır.Ve böyle bir hayatı yaşarlarken en büyük zevkleriyle,hep aslında ertesi günün hayaliyle yanıp tutuşan bizleri bir küçümseme ile süzeler.Sanki onlar,o küçük benlikleriyle bizden üstünmüş gibi Saçmalayan yaratıklardır.Her ne olursa olsun bu hayatın değerini bilmeyen,onlara sundukları fırsatları göremeyecek kadar kör olanlar ki,ne yazık ki bizim mutluluğumuz da bu insanlara bağlı oldukça acı çeken yine bizler...Oysa ki onlara o kadar acıyorum ki!Birisi tarafından ne kadar önemsendiğini ve ne kadar sevildiğini bilmeyecek kadar zavallılar!Yazık diyorum çünkü kalbimde ondan ötesini taşımazken o bunlardan haber bile alamayacak kadar sağır aynı zamanda…Ve biz nedense hep ulaşılabilir gözüken insanlar sınıfına gireriz böyle durumlarda!Ne kadar sahte olduklarını bilmedikleri bir hayatın içinde sürünürlerken acınası bir şekilde aslında o acıyı her saniye hisseden yine bizleriz…Bizi istedikleri zaman elde edebileceklerini sandıklarından,basit olarak görüyorlar belki de hep!Ya da onların bizden bazı yönlerden çok çok eksik olduğu gibi aynı zamanda da bizimde onlardan sadece birkaç eksiğimiz varken onların kendilerinde dev duygusu uyandıran salakça tavırları….Yaş farkının onlarda yarattığı dev duygusu!Kendilerini yaşlarına göre değer verirken salakça göründüklerini fark edemedikleri de bir komedi!Aslında farkında değiller,deneseler,biz onları öyle uzaktan sevmeye alışmışız ki,onlarla beraber olmayı kabul etmeyecek kadar yontmuşuz yüreğimizi…Çünkü biz onları farkında olmadan varlıkları olmadan da sevmeyi öğrendik.Ve biz aslında onlardan çok şeyler öğrendik.Hem de hiçbir zaman örnek almayacağımız şeyler…Kendi gözlerinde ne kadar devleşirlerse,bizim gözümüzde de o kadar ufak ve çaresiz aslında....Peki şimdi biz ne yapıcaz?…Sadece bu yazıyı yazıcam ve ardında da hiçbir şey olmamış gibi bütün bunları katlayıp,kalbime gömcem.İnsan zamanla değişir belki diye de hep bekliyecek olan da bizleriz…Ama o zaman kadar ellerinden hiçbir şey gelmicek olanda bizleriz!Umarım bunun farkına varırlar!Çünkü hayat bazı şeyleri geç anlamaya fırsat vermeyecek kadar kısa!Umarım hepsini gerçekten yaşamadan bitmez bu, kendilerine dev aynalarında bakan küçük kişiliksizlikler….
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • mhrmkaya
  • VEJETARYEN1978
  • Serdar150
  • yunuskivanc
  • Adıyaman
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir