Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / ÖlÜmÜn EşİğİnDeN DöNdÜm...

Yazardan en yeniler

Bana aşkı anlat deseler,denemeye bile kalkmam yenilgimi bu kadar çabuk kabul etmemdeki tek sebep sensin anlatamam çünkü bebeğim yaşamak lazım ve ben seni benden başka kimse yaşasın istemiyorum Kalbim yardım almak için evine döndüğünde Sana gönderebilmeliyim en uzak mesafelerden gözlerin göremeyeceği kadar derin bir boşluk içinde sürüklenirken aslında tamamı yalanlarla dolu bir dünyada senin gibi bir gerçeğe;tutunabilmeliyim. Eğer bu böyle sürüp giderse, En akıl almaz deliliklerle savaşmayı keserim çünkü kendimi sadece ve sadece senin için deviririm Bulutların ardından gelen yağmur buharları yumuşatmasa da gergin bir havayı ben hep güneş koydum kalbime bir ümitle tüm gerginlikler yok olup,gitsin diye masamda oturuken çaresizce halı desenlerine kayar gözlerim boş bakışlarla süzerim hayallerini ve elimde kalemim yanımda bir hayalin bile olmadan yaşarım en derin sessizliği bir fırtına gibi uzak geliyor artık gözlerin anlamlı bakışları Öyle uzak ki bütün bakışlar bana şimdi eritemiyorlar senin gibi kalbimi Çünkü zaten bu kalbi sen erittin eriteli bir daha kalıplaşamadı sensizliğe gittin gideli alışamadı zamansız yakaladı beni aşk ve en değersiz anlarımda karşımdaydı Ardından umutsuz vakalara saydık yaşamımızı ve herşeye rağmen yaşayabilme ihtimalimize sakin bir kargaşa vardı beynimizde binlerce anımız döndü durdu gereksizce ve her seferinde yılmanın eşiğinden döndüm öyle bir zamanda tuttun ki elimden ben oldum olası sayende ölümün eşiğinden döndüm .........................................................!!!(HER SAMAN HAKEDENE..!)

ÖlÜmÜn EşİğİnDeN DöNdÜm...

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler