Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Saçı sarı çocuğum

Yazardan en yeniler

Beni fark etmediler bile gözlerinin içine bakarken. Avuç içleri nasırlıydı küçük kız çocuğunun. Ellerinde o kadar kan birikmiş ki yıllar geçti sanırım avuç içlerine düşmemin üstünden. Gözleri de mavi bakıyordu ölürken annesi yanı başında. Saçı sarı kızım derken son kez yavrusuna, ellerini bilmediğim o boşluktan daha derine savurdu kızının elinden. Ben de ölüyordum o sıra. O çok kısa an işte, o cehennem yerde ölmem için yalvarmam gerektiğini söyler gibiydi. Son duyduğum anne diye bağıran küçük kız çocuğunun sesiydi. Gök yüzünden uçağın sesini duyduğumda düşmüştü içime sıkıntı. Daha kaldırıp başımı bakamadan yerde buldum kendimi patlamanın sonrasında. Bacaklarımı hissetmiyordum. Ama ilk fark ettiğim şey bu olmadı. Kulaklarım çok az şeyi duyabiliyordu o sıra. Fakat etrafımda ki insanların çığlığını hissedebilmem için duymam da gerekmiyordu pek. Herkeste bir matem havası. Bombadan sağlam kalan kim varsa yardım etmek için koşuşturuyordu sağa, sola. İşte o an ufak kız ve annesi dikkatimi çekti. Can derdini aşalı çok oldu anlayacağınız. Sesim çıktığı kadarıyla bağırmaya çalıştım. Çocuğu alın! Bu tarafta! Yerde annesi yaralı yardım edin! Ben seslenirken o annesinin elini sıkıca tutuyordu bir eliyle. Diğer eli yerde sanki cansız gibi hiç kıpırdatmıyordu. Donup kalmıştı olup bitenlerin arasında. O çocuk kimdi bilmiyorum ama, daha yaşının baharında duruyordu. Etraftaki insanların yüzlerinden anlayabiliyordum burasının cehennemden farklı olmadığını. Kafamı arka tarafa çeviremedim bile. Acının göğsümün tam ortasına vurmaya başladığı an hareket etmek istedim, bacaklarım izin vermedi. Üstünden şu kadar zaman geçti diyemem sizlere ama emin olun bir insan hayatını bu kadar sürede yaşamamıştır acıyla dolu dolu. Sonrasında zaten gözlerimi hastanede açtım. Dört gün yoğun bakımda yatmışım. Ve iki kez kalbim durmuş doktorların söylediğine göre yaşamak için çok çabalamışım. Küçük kız çocuğu diye sesleni verdim doktora bakarak. İlk önce anlamadı boş gözlerle baktı bana. Annesi kurtulabildi mi diye sorunca. Kafasını öne doğru eğdi. Biliyor musun doktor bey dedim, eğer elimden gelseydi hayatımdan geriye kalan ne kadar ömrüm varsa küçük kızın annesine vermek isterdim. Benim kimsem yok. Bu önemli de değil alıştım artık. Ama doktor şunu bilmeni isterim. Saçı sarı kızı gördüğünde. Tanrıya şükürler olsun ki sen yaşıyorsun diyen olursa mavi gözlerinin içine bakarak, vereceği cevap; hayır bayım beni yaşatarak öldürmeyi tercih ettiler olacaktır. Üzgünüm doktor, artık o da yaşamıyor annesi gibi. Siz elinizden geleni yaptınız tekrar döne bilmek için bu yere, minnettarım. Lakin, bunun adı yaşamak değil. Her gün ölmek olsa gerek. Her gün ölmek...
Düzenleme: 11.03.2020 / 02:35

Saçı sarı çocuğum

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler