Senin karşında elinde beyaz bir bayrakla görebilirsin, beni
Yenildiğimden değil
Savaşın ortasına gül bahçelerinden kopmakta nedir
Hangi zafer bu kadar çiçek kokabilir gömleğine kan sinmiş bir adamın
Ve hangi mağlubiyet bu kadar yaşamak bakabilir gözlerimin içine
Umudu topladığım çok oldu
Lakin ilk defa karşımda vücut bulduğunu görebilmek
Aklın kaldırabileceği bir şey değil
İçimden bir ses, acele et
Dudaklarından uçurtmaları gökyüzünde dudaklarına eğil
Ve sevil
Ki, korkma burası senin ölüm kokan evin değil