Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / YALNIZLIĞIN SESİ...

YALNIZLIĞIN SESİ...

Yazan: ibrahim
16.06.2012 / 16:48

1802 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı

Takip et @sdefteri

Yazardan en yeniler

yalnızlığıma hükmedemiyorum artık çok geç oldu terkedip gitmek için bu şehri artık fazla geliyorum kendi kendime sokaklarda yapayalnız dolaşırken takılıyor gözlerim karanlık simalara bir şey gelmiyor elimden, ne yapayım... eskiden çok eskilerden bi melodi çalındı kulağıma bir ses vardı yanımda bir de yalnızlığa tutunmuştum hüzünlü bakışlardan kaçırdım bir anlıkta olsa yüreğimi o bi ses vardı ya, bozuyordu bütün hengameyi ve hayatın uzun taksim geçtiği hüzzam makamından sıyırıyordu... sıyrıyordu da saldığı dertler hicazdan dem vuruyor, kasıp kavuruyor bütün olası yalnızlıkları... bi ses var kulaklarımda yalnızlığıma emanet yalnızlık bana ,ben yalnızlığıma esaret beni affetyetişemedim yağmurların yıkadığı saçlarına tutamadım karanlığı avuçlarımla güneşi getiremedim gözlerinin sıcaklığına beni affet yalnızlığıma hükmedemiyorum artık esaretim dağları aştı göz pınarlarımda sessizliğin yalnızlığı hüküm sürüyor çağlıyor durmadan yalnızlığımın sesi akan su değil sadece yalnızlığım oluyor... hicaz bir gecenin derinliğine yolculuğum sakın tutma ellerimi sana birikirim yoksa çığlık çığlığa sana dökülürüm volkan misali senide yanımda götürür sonrada yalnızlığımın içinde senide üzerim... kalabalık bile çaresiz kaldı o sesle bitti zaman kavramı sadece yalnızlığı ses, sesi de yalnızlık geçiyor... tüketiyor tüm dakikaları teker teker... şimdi! yine! bir klarnetin sol notasında yağmur vakti akşam üzerine çok fazla kalmamışken yürüyorum tenha bir caddede yanımda bir ses birde yalnızlık... öyle işte...

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler

VEJETARYEN1978
Serdar150
yunuskivanc
Adıyaman
Şiirlik

Kapat/(ESC)

Rastgele Şiir