bir romanın son satırlarıydı,
vefatına ilişkin akıl almaz sözler...
ölmüştün gözlerimde...
sadece adın kaldı,
birde yaralarımla başbaşa bıraktığın kalbim...
acı çekerek tazeliyorum benliğimi
ve seni kurutuyorum içimde,
cayır cayır yakarak...
haybeden tesadüflere emanet ediyorum hayatımı...
hani bir varmış bir yokmuş gibi,
hani nerde akşam orda sabah yani...
acı çektikçe büyüyorum,
büyüdükçe küçülüyorum,küçüldükçe daha çok acılar çekiyorum...
ben garip bir güneşim
sensiz doğup gün yüzüne,
sensiz batıyorum...