Akbaba gibi dolanırdı ayrılık başımızda
Kan yoktu sevinç gözyaşımızda
Birbirini her daim arayan gözlerimiz
Bir de şiirlerim balkonumuzda
Bir bardak çay gibi böldün uykumu
Bir nefes sigara gibi zehirledin
Ama vazgeçilmeziydin hayatımın
Senin için yenmiştim onca korkumu
Bilerek mi sürdün saçlarını ellerime
Kokusu çıkmasın beni unutamasın diye
Bilerek mi vurdun
Yoksa şeytan mı doldurdu namlunu
Keşke o akbabayı vursaydın da leş muamelesi görmeseydim…
Arif Gürkan ÇAKIR
{s:012}{s:012}