Şiir Defteri

cümle alem sana diyorum,nefsim sen işit!(haddinden fazla uzun:)

Yazan: yaren
03.05.2008 / 04:23
1246 kez görüntülendi
2 yorum yapıldı
öldür ene- leri erit kalp kabında ararsan meşgul çıkmaz bu hat sen sen ol vazgeçme ara! buldun mu emin olma !dal kaybetme korkusuna kaybet kendini bazen bul,sonra da nefsine bir sille at! öldür ya da hiç değilse yarala! taptığın- o Varı- düşünerek yaşa! ne bir kumaş parçasını boşuna sürmüş ol alnını ne dostlar namazda görsün-e kaybet müslümanlığını ne dünya düşsün aklına ve unut hayır da olsa şer de davalarını acıma! öldür diyorum ene-lerini onlar sarar sarmaşık gibi yok etmezsen kanını emer şu dünyaperest keneleri kalbinin kapılarını aç ufka, Allahın beytine ruhunu sok evvela "dostun evi gönülleridir"unutma! "çıkma kabuğundan tırtıl uçmak neyine? kabuğun korurdu seni" desen de çelişkili uzun şu paragraflı soruları, çözmek adına çok okumalı, ve çok üflemeli şu dokuz boğuma boğuvermeli giysilerle daralan şekilsiz kalıbı şekilerden münezzeh düşünüyorsak Yaradanı ve her şeyde Onu görüyorsak her yüklemden o Özneye varıyorsak her olandan Olduranı buluyorsak duyuyorsak minik saliseleri tık tık... ve" o var, Ona var, gel odur yar "diyorsa mantık seni tutan ne dost?! gel çöz şu düğümleri artık sözden öze döndük odundan oda,sonra köze döndük külden zümrüdü anka kuşu olduk hayallere kondukça büyüdü sevdamız akadaş gel anlat Hakkı bu olsun derdimiz tasamız onda buldum onda kaybettim varımı bu bir okyanustu, vesveseler,sevdalar,yalanlar,rüyalar...girdaptı alabora olduk ve teknemiz battı sağ çıktık hamdedelim gel Rabbimize şükredelim zordur kurtulan girdaplardan diplerde yüzen de azdır ya doğrusu deniz diplerinde fosillerin,nesillerin yortusu maviden çıktım beyaza döndüm yeşile ondandır bende dost bu mavi tutkusu anamın rahminden sonra en huzurlu olduğum yer bu özüm, bu mayam ,bu su... doğmuştuk,dünyadan bir şeyler ummayarak sınav başladı süren 24 saat ağla evlat! boşuna atmadılar kıçına tokat! topla semeresini günlerin emekledin,yürüdün,koştun...kapıları vurdun çok çektin gittin soyuna sopuna küfrettin "asi ölet sus" dedin ölümün yankısıyla çaktı beyninde şimşekler,bultlar kükrediler nazlı nazlı yağmurlar gönlüne indiler ölüm fısıldadı toprak, cennet semada bayrağını dalgalandırdı bak ölüme düştü aklın,amma ölüme sevdalanmadın sadece alıştırmalıydın cesur yürek kınına sokmalıydın kılıcını,öldürerek ölümü ölümün edebiyatı da ne demekti! ölümün gerçeği yanında... bilmeyenler saçma buldular, faydasız mıydı sence de bu çaba? sen inanyorsan ötesine kulak tıka anlat anlatmayı vazife sayarak seni kimse duymasa ruhun duyacak ...bitmedi,bitmez... şu daralan kelimelerin zincirini bir kırsak
Düzenleme:03.05.2008 / 13:50

ayşe


03.05.2008 / 07:45
hayatı yaşamayı iyi dile getirmişsin yaşam buyunca neler geçip gidiyor ne anlamalı nasıl yaşamalı sonra nasıl neyle terk etmeli bu dünyayı güzel sözler güzel dizeler kaleminiz daim olsun {s:026}{s:026}{s:026}{s:015}{s:015}

kayra_zamres


03.05.2008 / 17:34
bir edebiyat öğretmenine yakışıyormu atılan o tokat=) şiir güzeldi azizem
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • MERTCAN06
  • onungibi
  • Tcpassenger
  • isocey77
  • ulvi
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir