Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / SORU(NU)MUZ NE?

Yazardan en yeniler

sükut...susmayan her şeyin içinde susan bir nesne olmak imkansız. ah ve oflar bile çıldıracak cümleler olabiliyor bazen. hiç bir şey o kadar kötü,çekilemez,dayanılamaz olmamasına rağmen,nedir insanı dürtükleyip de mutsuz eden şey?sanki birileri durmadan karanlık kuyulardan fikirlerimizi,ruhumuzu çekip alaşağı etmeye çalışıyor. aslında her şey o kadar dört dörtlük ki sorun bu olabilir mi? sorun,küçük meseleleri büyüten bir bünye... daralan bir iç hacim,sinir kapasitesi meselesi... iyi bakan iyi görür. sorun belki de bakmayı bilememektir. ya da nereden bakacağını... şu dalgalı denizlere benzeyen hayatımda tek sorunum kayalıklara çakılıp ruhumu gelgitlerin,hezeyanlarına ve hayallerine teslim edememem,kendimi oraya o manzaraya hapsetmem.belki bu bir çokları için geçerli bir durum.çözüm basit gözüküyor böyle deyince: ya hayallerini de hapset oracığa ya da salıver kendini dalgalara,kaybol denizde. kıyıda durmak zormuş... deniz sadece bir benzetme gerçekler de öyle hayal ise sadece bir yalan. her şeyin bir gölge olduğunu düşünüp ona inanabilmek mesele.dokunuyorum yanıyorum. düşüyorum,canım acıyor.yiyorum doyuyorum.neresi yalan neresi hayl öyle değil mi? profesyonelce kurmaca diye buna derim ben daha iyisini yapan varsa,buyursun dünya! dünyadan ve felekten şikayet etmek,aşk,dert ve acı üçlüsünü dilinde ezber etmek,insanlık kavramını didiklerken insanlığı yütürmek... sıradanlaşan sıradışılıklarımız... tadında bırakılmayan ifadeler,cümleler,benzetmeler... kontrole alınamayan,zıvanadan çıkmış tutkular... bir cımbız gibi fakat nereden kıl alacağını bilemeyen eleştiriler... sıktı artık bu senaryo,roller cuk oturmuyor yerine. hayatta her şey,belki değil,sadece BİSMİLLAH. Yaradanın dokunuşlarıyla can bulan bir dünya ve biz bu gözle baktığımızda, mükemmelliklere boyun eğip,ayrıntılarun ve safsataların bizi incitmesine izin veremeyiz. sorunumu biliyorum,sorunumuz biliyorum çözemiyorum demiyorum,gafletteyim demek bir saçmalık.bile bile giden ateşe,yanmayı hak ediyor demektir. belki de bir bebek gibi kor ateşle çil çil altını ayırt edemeyecek masumluktadır benlikler demek isterdim,tıpkı hz. musa gibi... masum kalabilseydi keşke insan. sonsuz güzelliğe,mutluluğa değiştiğimiz dünya,bize umduklarımız verebildi mi?ya da bunu bilen bir insan evladı olup da o sonsuz mutluluğa ulaşmak için riske ettik. mesele,yardan serden geçmek meselesi. öyle bir elemde yaşıyoruz,öyle mahluklar olmuşuz ki ikisinden de geçiyoruz. KİME, NEYE VARIYORUZ? VARIŞLAR, BİTİŞLERDİR. BİTİŞLER, PİŞMANLIKLARDIR. BİLİYORUZ,BİLE BİLE YANI(LI)YORUZ. {s:026}

SORU(NU)MUZ NE?

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler