Yarım bıraktığım hesaplara rağmen bensiz de dönebilir dünya.
Musalla taşımın beni unuttuğu güne şimdiden ağlıyorum ben
Beni unutmayan ve unutmayacak olan Rabbime sığınmaktan başka ne gelir elimden
Dilimde bir dua, çocukluğumdan beri ezberimdedir hala:
Rabbi yesir.vela tuassir rabbi tenmim bil hayr
Rabbim her şeyin hayırlısını verir,
Güvencem sermayem duamdır.
Acizliğimin bildirgesidir işlediğim günahlar
İrademin yenik düştüğü anlar, yenildiğim anlar.
Hayattaki duruşumu yitirdim sanki
Bir üflediler de yıkıldım. Sağlam duramamışım yerimde. Neden ben böyle, nefsinin esaretinde?
Şuurumu yitireli çok oldu belki de.
Bir ruhun oynadığı oyun ancak bu kadar olur.
Gölgeyim ben, şu dünyada basit ayrıntısız karanlık bir gölge
Bunu böyle bilmeyi, böylece tüm ayrıntıları, tüm çizgilerimi içime hapsetmeyi,
Sonsuzluğun aynasından kendimi seyretmeyi bilmeliyim.
Hayat öyle bir çizgi ki…
Ölüm öyle anlamlı bir şey ki…
Doğmak gibi…
Sonlar da başlar gibidir. Yaradan yarattığına zaman denen o aziz şeyi vermeseydi, ne anlamı kalırdı yaşamanın?
Gene de gözler durmuyor, yürek dayanmıyor yitenin ardından.
Gene de annem ölmesin babam ölmesin, sevdiklerim de… Ben görmeyeyim ya da ne olur Allah’ım
Hatasıyla sevabıyla sıradan bir insan evladıyım. Kabul görmüş dualarım vardır ve inşallah bir bismillahlık saltanatım öbür âlemde.
Umudum her zaman daha iyi bir insan olabilmekte
İyi bir insan olabilmekte…
İnsan kalıp da öyle can verebilmekte…
