90 lı yıllarda Candan ERÇETİN'in bir şarkısı vardı hani "dünyada ölümden başkası yalan" aslında yalan söylüyordu şarkıcı, çünkü dünyada ölümden başka gerçeklerde var. Bu gerçek bize ölüm kadar yakın üstelik. Her insanın muhakkak yaşadığı ve genelde acı veren bir durum. Hatta bazen ölüm kadar ızdırap verici.
Evet ayrılıktan bahsediyorum. çocuğun olur onca kahrını çekersin, bakarsın, büyütürsün ve sonra bir bakarsın ki yuvadan uçan kuş misali çekip gidivermiş. Yıllarca aynı yastığa baş koymuş, beraber ağlayıp beraber gülmüş, birbirini çok seven evli bir çift acaba hiç düşünüyormuydu ayrılacaklarını, ölümün geleceğini ve birinin pes edeceğini.
Sadece böyle genel kavramlarla sınırlı değil elbette, küçük ayrılıklarda hep başımızda, iş seyahati, yatılı bir okul, askerlik, daha birçok örnek. Hayatın vazgeçilmez bir parçası. şarkıların, şiirlerin hatta destanların vazgeçilmez teması. işte ayrılık böyle birşey ve hiç beklemediğimiz bir anda bir felaket gibi çöküyor omuzlarımıza.
Geçmişlerimiz çok çekmiş ayrılıklardan, günler, hatta aylar süren yolculuklar, yıllarca bitmeyen savaşlar, bazen esaret ve en kötüsü bu ayrılıkta haberleşmenin zayıflığı. biz onlara göre şanslıyız. Binlerce kilometre uzaktan aynı anda birbirimizi görebiliyor, sesimizi duyabiliyor, bir nebze hasret giderebiliyoruz. onların böyle bir şansı yoktu.
Gelişen haberleşme teknolojisi bize çok şey kazandırdığı gibi çok şeyide götürüyor. işin hazin tarafı ise burada. azalan ziyaretler, mesajla sınırlı kalan tebrikler, en kötüsüde mesajların bize ait olmaması, hazır şablonlara sığınıyoruz güzel şeyler üretebilme yeteneğimizi giderek kaybettiğimizden. Nerde kaldı sayfalarca süren ucu yanık, duygu ve edebiyat yüklü mektuplar, nerde kaldı yılların hasretini bir çırpıda boşaltan, sevinç gözyaşları eşliğindeki sıcacık sarılmalar, nerde kaldı televizyon öncesi dönemin koyu sohbetleri.
ayrılık işte böyle birşey, çoğu kez acı veren, duygu yüklü vedalaşmalar, günlerce,aylarca, yıllarca beklemeler, uzun lafın kısası, Can YÜCEL hocamın dediği gibi "bağlanmayacaksın birşeye öyle körükörüne, o olmazsa yaşayamam demeyeceksin, demeyeceksin işte, yaşarsın çünkü..." ayrılığı tebessümle karşılayalım, yaşamak için feragat etmek gerekir çünkü, kimse ölmeseydi, bugün dünyaya nasıl sığardık...
HÜSEYİN POLAT
ayşe
24.09.2007 / 09:33
evet ölümden acı ayrılıklar da var can yakan bunu yaşıyan anlar hoş geldiniz uzun zamandır yoktunuz çok güzel değinmişsiniz ayrılık konusuna ve şehitlere kaleminize sağlık şiirle kalın
#1
selametnur
24.09.2007 / 12:13
eğer şu çıktığımız yolun sonunda ölüm karanlığı varsa yaşam boştur sanıyoruz ölümün aydınlığın kapısındaki perde olduğunu bilseydik galiba yaşamımız insanlarla daima barışcıl kalmakla sınırlı olurdu,şu ayın tüm insanlara refah ve huzur getirmesi temennisiyle kalın sağlıkla... Düzenleme:24.09.2007 / 12:13
ayşe
24.09.2007 / 09:33
selametnur
24.09.2007 / 12:13
Düzenleme:24.09.2007 / 12:13