Güneş kendini kaybederken bir akşam üstü,
Soğuk rüzgarlar esiyor topraklarımda,
Oysa gülüşün ne güzel ısıtırdı ortalığı,
Kuşlar binbir coşkuyla öter,
Ağaçlar alabildiğine yeşillenirdi,
Çiçekler gözlerin gibi
Rengarenk bakıp dünyaya,
Sesin gibi ılık ve titrekti rüzgarda.
Gittin sonra, hep hazan,
Üç yaz geçti sensiz, hep ziyan,
Kırık bir kalp kalmış elimde, hatıralar
Hatıralar bile can yakıyor inan.
Hüseyin POLAT
20.01.09
Ağrı
ayşe
20.01.2009 / 22:53
harikasın hüznde olsa hüzzamda yine çok güzeller gönlüne sağlık
bana yazdığın o güzelim yorum varya öyle duygulandırdıki çok sağ ol sevgi saygılar {s:026}
#1
bilgisayarım
21.01.2009 / 00:40
sevgili hüseyin ayrılık hüznü var dizelerinde ama mükemmeldi kutlarım sevgilerimle{s:015}{s:027}{s:030}
#2
zevk-61
22.01.2009 / 20:27
ASLINDA yazılarındada dile getirdiğin gibi samimi ve içten gelen duygularla şekillenen bir hayat arzuladığımız şey ama çunuda demekte yarar görüyorum kendin iylik yaparsan tek yönlü olduktan sonra artık bir yerde bıkarsın bende o ruh halindeyim iylik yapmak içimden gelmiyor burayada arzuladığım yaşayış profilimi yazıyorum bilemem ne kadar başarabiliyorum,teşekkür ediyorum güzel satırlar devamını dilerim...
#3
nazlıgül
25.01.2009 / 11:11
hüzün herzaman şiirlerimize konu olmuştur
güzel dizeler sevgili hüseyin.
Ayrıca şiirime yazmış olduğun yorum için teşekkürler.
{s:030}
ayşe
20.01.2009 / 22:53
bilgisayarım
21.01.2009 / 00:40
zevk-61
22.01.2009 / 20:27
nazlıgül
25.01.2009 / 11:11