Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / SEVİLAY-6. BÖLÜM

Yazardan en yeniler

... Feryal hanım, bir an için bunu yapabileceğini düşünmüştü. Yani, gerçekleri anlatabileceğini... Ama gerçekleri anlatmak; gerçekleri anlatmanın, sandığı kadar kolay olmayacağını düşünmekten de zordu... -Nasıl yani, anne?.. "Bir şey yaptım." dedin. Feryal hanım, vazgeçmişti. Gerçekleri anlatamazdı... -Bir şey yapmadım... -Anne, kızacağım bir şey mi yaptın? O yüzden mi söylemiyorsun? -Evet, çok kızacağın bir şey Sevilay... -Ne yaptın anne? -Boni... -Ne?! -Boni'yi ben parçaladım. -Neden anne ya?! Neden yaptın? -Sen ondan 'Babam' diye bahsedince, sinirlendim. Bir daha dememen için yaptım. -Bunu bana söyleyebilirdin. Neden sinirini Boni'den çıkardın ki? -Bilmiyorum... Bir anlık sinirle, kendimi tutamayıp yaptım işte. -Tamam anne, sil gözyaşlarını hadi. Kendini üzme. O sadece bir oyuncak da... Ama önemliydi benim için. -Biliyorum kızım. Çok özür dilerim, gerçekten... -Neyse, tamam. Önemli değil... Senden değerli değil hiçbir şey. Ama bir daha, böyle bir şey yapma. Gel benimle konuş, olur mu? -Tamam, söz... Sevilay annesine sarıldı. Gözyaşlarını silip, kendini toplamasına yardımcı oldu. Kısa süre sonra kaldırımdan kalkıp, eve gittiler. Feryal hanım, Sevilay'ı şimdilik geçiştirebilmişti ama, buna daha fazla devam edemeyecekti... Ertesi gün, Tuğra aradı. Feryal hanım, telefonu açtı. ` -Ne var? Ne istiyorsun? ` -Konuşma şeklinden anlıyorum ki; hala çocuklarla konuşmamışsın. ` -Konuşacağım. Beni sürekli rahatsız etmezsen sevinirim. ` -Feryal, sürekli geçiştirip duruyorsun. Bir haftan var. ` -Bir hafta, yedi gün değil mi? Şuan o haftanın ikinci günündeyim. Sabırlı ol biraz! ` -Tamam, hatırlatayım dedim. ` -Gerek yok, hatırlatma. ` -Peki, tamam... ` -... Feryal hanım, telefonu kapattı. Sinirle kendini odasına attı ve düşünmeye başladı. -Ne yapsam? Ne yapsam?.. Sevilay'ın marketten döndüğünü, farketmemişti bile. Sevilay, annesinin telaşla söylendiğini duyunca, elindeki poşetleri masaya bıraktı ve kapıya yaklaşıp annesini dinlemeye başladı. -Ne yapsam? Nasıl yapsam? Yurtdışı fikri desem, nasıl ayarlayacağım ben her şeyi bir haftada?! Sevilay, kapıyı araladı. -Anne, ne düşünüyorsun? Feryal hanım, bir anda irkildi. -Ne?! -Ne düşünüyorsun, diyorum? -Bir şey düşünmüyorum... -Anne, duydum. "Ne yapsam, nasıl yapsam?" diye dolanıyordun odanın içinde. -Off, tamam! Yakaladın beni. -... Sevilay anlamaz gözler ile annesine baktı. Feryal hanım, Sevilay'a koltuğu işaret etti. -Otur, anlatacağım... Koltuğa oturdular. Feryal hanım, hızla bir yalan daha uydurdu. -Doğum gününü nasıl kutlasak diye düşünüyordum! Sürpriz olmasını istediğim için, soramadım sana. Ama belki başka bir plan yapmak istersin diye, sürpriz partiden de vazgeçtim. -Ee?.. Yurtdışı ne alaka? -Belki İngiltere'de kutlarız diye düşünmüştüm. -Ne?! Anne, sen ciddi misin? -Evet, ciddiyim. -Tamam da, doğum günüme daha iki ay var. Niye, "Bir hafta içinde, ben nasıl halledeceğim her şeyi?" falan dedin? -Kızım, her şeyi önceden planlamak istedim. Geriye kalan zamanda da organizasyonla ilgilenirim diye... -Anladım ama, bu kadar abartıya gerek yok ki annem. Düşünmen yeter. -... Sevilay annesine sıkı sıkı sarıldı. -Ya, ben seni yerim! Sen deli gibi, benim doğum günüm için mi düşünüyordun, ha? -Evet, düşünüyorum tabi... Her şeyin çok güzel olmasını istiyorum. -Annecim, her şeyin mükemmelliği, bir kutlamaya bağlı olamaz ki. Yeter ki biz, beraber mutlu olalım. -Değil mi?.. -Evet. Feryal hanım, çok gerilmişti. Konuyu değiştirmek istiyordu. -Bugün ne yemek yapsak? -Anne, evde patates var mı? -Var. Kıymalı patates mi istiyorsun? Ayy, yanına da domatesli makarna yaparız. Mis, mis! -Yok, yok. Patates yemeği istemeyeceğim. -Patatesli börek mi istiyorsun? -Hayır. -Patates salatası? -Yok, değil... -E, ne istiyorsun? -Patates kızartması. -Patates kızartması diye yemek mi olur, kızım? -Ya, yemek işte. Yenilen her şey, yemek değil mi? -Tabii. Tek yapabildiğin sahanda yumurta, ona da "yemek" diyorsun sen zaten. -Yemek tabi, içecek mi? Birlikte güldüler... ...

SEVİLAY-6. BÖLÜM

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler