ANNEM’E MEKTUP
Sana bu mektubu yazmaya yıllar önce başlamıştım. Hasretimin her alevlenişiyle bir cümle kazanan bu mektubu anneler gününde sunacaktım sana. Her gün büyüyordu içimde sevgin ve hasretin. Öyle hasrettim ki sana annem; her uzvumun bir hücresini alıp bin parçaya bölseler ve en küçük zerrenin özlemini anlatmaya kalksam buna ne sözlerim ne de gücüm yeter. Bahar güneşine karşı en nadide çiçeklerini açan bir akasyanın güzelliği ile bana bakışın ve gülüşün. Yıllanmış çınarların gururlu ve heybetli yükselişi gibi içimde o farkında olmadan geçirilen yılların özlemi her an bana acı veriyor. Doğaya can veren bir bahar ayında etrafımızı saran bir sisin içinde kayboldun aramızdan. Parmaklarımız arasından uçup gittin. Sana sımsıkı sarılan sevgimin elleri seni tutmaya yetmedi. Canım annem, yok bu acının bir tesellisi. Sen tüm parlaklığıyla batan bir güneşsin, söyle hangi kara dağların ardında bekleyeyim seherini. Her bir bakışında koca bir okyanusun coşkunluğunu görürdüm; denizler duruldu, yelkenliler dalgalara karıştı, beni senin diyarına götürmüyor annem. Fırtınadan kaçan gemileri bağrına saran limanlar gibi kollarına sar beni, dinmiyor beynimdeki tufan annem. Alemde tüm varlıklar arasında en güzel isme sahipsinsen... anne... anne... Bu kelimeyi duyan her kulak sevginin en mükemmeline kanar. Neden artık sesini duyamıyorum anne? Her zaman daha iyiye daha güzele yönlendirirdin beni, hedeflerime giden yolda karşıma çıkan dağları tırnaklarımla parçalardım. Tırnaklarım kırıldı koşamıyorum neden annem? İçimde öyle bir kasırga koptu ki zaman geçtikçe sesi kısılsa da şiddeti eksilmiyor annem. Uzun sanılan yılları ne çabuk harcamışız. Mevsimler, kışlar geçmiş kapımızdan dönüp bakmamışız. Her dakikanın vuruşunda, sinede kalbin çılgınca her atışında meğer ne kadar duyarsızmışım. Şimdi ne çok özlüyorum tek bir anını annem. Ufuklarıma bir karaltı çöktü, kara haberin bir ağ gibi ördü zihnimi, seninle geçen günler bir anda hayal oldu annem.
Unuttum, nasıldı annemin yüzü.
Unuttum, sesi nasıldı annemin
Gece bir örtü olsun anılardan
Kara yüreğime örtüneyim
Unuttum, nasıldı annemin gülüşü
Unuttum, nasıldı ağlarken annem
Yaşam sallasın kollarında beni
Küçük oğluyum onun ben.
A.Behramoğlu
Biliyorum ki feryadım gökleri parçalasa, özlemin beni yaksa kavursa bu ayrılığı bitiremem. Ve biliyorum ki canım annem sen gerçekler âleminin en güzel mekanındasın. Çünkü annesin. Çünkü Muhammed sözüdür “Cennet annelerin ayakları altında” Çünkü sen hayatını bizler için harcadın. Kendin için hiç bir şey istemedin. Çünkü tüm dualarında da biz vardık annem. Yediğin hiç bir lokmayla doymadın, çünkü her lokman bizim içindi değil mi annem? Dünya hayatını terk ederken, kafesinden can kuşu uçarken sıcacık ellerinle yine bizlere mi sarıldın annem?
Sensiz günler başladı başlayalı annem, kara bulutlar eksik olmuyor semadan. Güneşler aydınlatmıyor içimi. Beni adım adım izleyen özlemin ve sevgin bana tek yoldaş. Sesin kulaklarımda, yüzün gözlerimin baktığı her varlıkta ve sevgin yüreğimde bir hançer gibi saplı.
Ulu dağlar başına kat kat karlar yağar, yaz gelende eriyip gider her biri annem. Onlarca yaprağını döken ağaçlar bahar gelende yeni yeni filizlere bürünür annem. Susuzluktan kavrulup çatlayan topraklar yağmur yağdığında buram buram tüter annem. Bu ayrılık ne büyük ne çetin ki tükenmiyor neden annem? Dünya koca bir yalanmış neden bilmezmişim!
Dünyasına ah dünyasına
Aldanmayın yalanlar dünyasına
Ölüm yaşamın ta kendisi imiş
Gittiğimde anladım dün yasına
Sımsıkı saramadım seni kara topraklar kadar. Ağlamadım varlığında, yokluğuna ağladığım kadar. Gurbetin dağlarını bir bir aştım sana ulaşmak için, bir dualık yolu aşamıyorum annem. Sisli bir bahar akşamı sen bir anda öldün annem, bense milim milim... Artık yüreğime damlayan her kanlı göz yaşımdasın. Çiğnedikçe büyüyüp boğazımda düğümlenen her bir lokma aşımdasın. Ellerimi yüce semaya kaldırdığımda gönlümden kopan yakarışımdasın. Seni sevmek sevgilerin en güzeli... günün kutlu olsun güzel annem. (Mayıs 2002)
bilgisayarım
19.08.2008 / 22:10
sevgili dekadan gerçekten yazınızı okuyunca içim burkuldu gözlerim doldu annenin yeri dolmuyor haklısın hemde çok haklısın bu güzel yazın ve güzel duygularını paylaştın bizimle en içten sevgilerimle{s:015}{s:027}{s:029}{s:030}
bilgisayarım
19.08.2008 / 22:10