Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / HEEY ÖZGÜR ÇOCUK!!!

Yazardan en yeniler

"gürültülere uyanmak gene bir sabahı daha gördüğüne sevinmek" olmuştu hayatının adı. bir viraneden çıkardı boynunu büküp yüreği o sokağı geçinceye dek lanetler,küfürler yağdırırdı, ufacık ağzı. yüreğinden taşan kocaman bir sitemi vardı küçüğün. bir sorumlusu vardı ve yalnız bir mağduru vardı savaşın. kan nehrinde, besleniyordu nefret tomurcukları körpe beyinlerinde,yüreklerinde filizleniyordu nefret. her nefret, bir savaşa her savaş başka savaşa gebeydi ana çığlıklarıyla uyanırdı en derin uykularından bebeler. "sen kurul tahtına!keyfine bak ey özgür insan,ey özgürlük! himayesindeyim ben karanlığın ben özgürlüğe, özgürlük de dalgalanmaya hasret, semanın bağrında. sen tadını çıkar baharın,özgür çocuk! çık dışarı,top oyna arkadaşlarınla sokakta, uçurtma uçur gökyüzünde rahatça sonra çiçek topla o engin kırlarında. BEN BARUT KOKAN BİR BAHARIN AÇAMAYAN ÇİÇEKLERİNİ TOPLUYORUM televizyonu açmaya korkuyor, gazeteleri elime alamıyorum bir kardeşim ölmüştür gene,biliyorum. sanki yüzyıllardır uykuda benliğim ezilmiş,ayaklar altına alınmış her şeyim birinin eli MABEDİMDE öbürünün kalan ufacık toprağımda, şu el kadar ekmeğimde,aşımda, ZEHİR akıyor topraklarımdan PETROL DEĞİL! ÇEK ELLERİNİ ÜLKEMDEN, GEÇME ARTIK! YETER! SOKAKLARIMDAN. EY ALÇAK ,EY REZİL! kara bulutlar ne zaman dağılır ufuktan Allahım? ne zaman baharı bahar gibi yaşar şu kara topraklarım? ama ekmeğimiz umudumuz elbet açar bu kara bulutların ardından güneşim elbet dalagalanır ufukta heybetle bayrağım büyüyecek ağaçlar büyüyecek yetim evlatlar ve başını kaldıracak ülkem bunu da böyle bil1 ey kendini özgürlük savaşcısı(!) sanan ZAVALLI!

HEEY ÖZGÜR ÇOCUK!!!

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler

Bağlı Üyeler