Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Eylül kadar acısın sen: Beş pırlanta

Yazardan en yeniler

EYLÜL KADAR ACISIN SEN Mevsimlerden sonbahar Eylül yaprakları düşerken dallardan Çiçekler bir alımlıydı Bir güzeldi, çalımlıydı Üstelik sen de güzeldin Seni tanımazdan önce yaşamadım inan Seni seviyorum Çiçeğim, güzelim, bir tanem Bak mevsim yine sonbahar Yine mahzun çiçekler Eylül yaprakları düşüyor dallardan Görüyor musun Ağaçlar uyumakta Gözlerine vurgun olduğum Eylül kadar acısın sen Eylül kadar Bildim Ben eylül günlerinden birinde Seni çılgınlar gibi sevmeye başladım Sen eylül günlerinden birinde Çiçeklerin mutluluğunu ezdin Mevsim sonbahar Eylül yaprakları düşerken dallardan Gittin, yine gittin Sözlerine kandım, yandım Ceylan gözlüm bak mevsim sonbahar Haydi ne olur gel artık Bırak nazı, seviyorsun beni biliyorum Ağlayışın, mutsuzluğun eylül kadar Haydi ne olur gel artık Dinsin bu acılar! Oyhan Hasan BILDIRKİ HATIRALAR Ali’yi ünlerdi anası durmadan Hep yarım kalırdı oyunumuz Şikâyetçiydik akıp giden zamandan Bükülürdü boynumuz Mahallemiz temizdi İnsanları durmaz çalışır Ali’yi anası döverdi Ona herkes acır Saklambaç oyununa doymazdık O ağaç senin, bu köşe benim Sonra “birdir bir” der atlardık Artık geçti o günlerim Bayramlarda elbiselerim Pırıl pırıl olurdu El öpünce ceplerim Şeker ile dolurdu Şimdi ne Ali var, ne anası Geçen günlerimiz bir masaldı Değişti yaşamanın manası Hatıralar Kafdağı’nda kaldı Oyhan Hasan BILDIRKİ SEVGİLER KAN DAMLASI Sana uzaktan bakmak düşüyor bize Artık o eski mutlu sokak sessiz Adımlarını dinleyemiyorsun geçerken Sevdiğin adamın Haram ettiler bu şehri sana ve bana Haram ettiler üstelik sevmeyi bile Haram ettiler gülüm Artık o eski mutlu sokak sessiz Hani eski neş’e, nerde heyecan? Neden gülüm neden Dakika, saat, zaman Düşman kesilmiş bize hepsi birden? Hani sazın telleri sessizce titretir ya yüreği Şimdi öyle bir hâl var işte Neden sarardın, neden renkler sarı Neden ümitler karamsar Neden sessiz bütün sokaklar Sevmeyi de haram ettiler gülüm bize Sevmeyi bile Artık o eski mutlu sokak sessiz Orada sevene zincir vurmaya kalkarlar Orada toplanmış bütün mutsuz aşıklar Ve yine orada İnsan kılığına girmiş canavarlar Gülüm alınma, aldırma Her derdin bir dermanı vardır Elbet geçer, Geçer bu günler O eski mutlu sokak da güler bir gün O eski mutlu sokak da kavuşur hürriyete Sevgililer kavuşur sevgililer Bütün sevgiler kan damlası Bütün sevgiler ayaklanmış Durulur nöbete. Oyhan Hasan BILDIRKİ EN GÜZEL ŞARKILAR BİLE ACI Ben garip bir adam, sevdalı değil Kara sevdalı. Yenik, ezik, ne derseniz deyin Ben garip bir adam, sevdalı değil Kara sevdalı! Seni bu şehirde tanıdım Bu şehir seninle güzeldi Seninle açardı papatyalar Saçlarında rüzgâr rüzgâr hasretler Ne çıkar gitsem Şehzade’n var! Ve şimdi yine bu şehirdeyim Bu nankör şehirde Bütün papatyalar solmuş Bütün gerçekler yalan üstüne En güzel şarkılar bile acı, Yabancı! “Sensiz yaşamak Yaşamak değil, inan olsun!” derdin, Bak yaşıyorsun ya, işte gülüyorsun Mes’utsun! Yarın bu nankör şehri terk edeceğim Üçten dokuza şart olsun Bir daha dönmeyeceğim! Oyhan Hasan BILDIRKİ KIRKINCI ODA Eller hürriyete susamış Dünya için için kaynıyor. Romen’i, Macar’ı, Azeri Cümleler tarife yetmiyor. Umutlar asılı dorukta Açılmalı kırkıncı oda. Hürriyet şurada, ufukta! Çözüm mü? Ondan kolay ne var? Anahtar paspasın altında. Gönüller dağ dağ, havalarda Yasaklar, öfkeler kalkıyor Doğuda, batıda, her yerde Cümle duvarlar yıkılıyor. Moğol bayrak açmış yürüyor, Sevgilerin altın çağında, Açıl artık kırkıncı oda. Çözüm mü? Ondan kolay ne var? Anahtar paspasın altında. Bu rüzgâr ne, nerden esiyor? Yürekleri tutuşturan kim? Hasretler büyür rüyâlarda Sevgiler, kinler çiçek çiçek Azatlık bayrağı burçlarda: Azerbaycan, can Azerbaycan! Yıldız yıldız dalgalanıyor. Çözüm mü? Bundan kolay ne var? Anahtar paspasın altında. 17 Ocak 1990 Oyhan Hasan BILDIRKİ

Eylül kadar acısın sen: Beş pırlanta

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler