İçimdeki kavgayla yalnız başıma yol alıyorum ne zamandır
Sensizliği rüzgarın eline verebilmek için
İçimde yarattığım fırtınaların savurduğu
Susup gitmelerim olmaya neden olan aşkının esiri olan gönlüm
Bilmem nerede demir alacak
Yalnız başıma yol alıyorum ne zamandır
Saate bile bakmıyorum,
Hangi gündeyiz, hangi ay bilmiyorum
Kaç yıl oldu sen arkana bile bakmadan gideli düşünmüyorum artık
Her gecem yeni bir umuda gebe diye düşünürken umutsuz sabahlara uyanıyorum ne zamandır
Susmuşluğuma vazgeçmeyi bir türlü başaramıyorum
Sensizliğin çevrelediği bir gezegende Yunus oldum Hayyam oldum geziyorum
Yorulmak nedir unuttum çünkü bir bilinmeze yalnız başıma yol alıyorum ne zamandır
İçimden geldiği gibi davranamıyorum ne zamandır
Bir şeylerin beni engellediğini görüyorum
Kendim olamamanın verdiği ıstarpla dolanırken
Her aynada seni görmeyi umuyorum ve
Her adımımda ben olmak için yalnız başıma yol alıyorum ne zamandır
Varlığın değerini kaybedince anlarsın sözünü tekrarlıyorum ne zamandır
Çilekeş kalbime zincir vurulmuş da sensizliği dağlıyorlar gibi hissediyorum
Gönlüme bir de sen pranga vurdun ya giderek
Susuzluğumun pençesinde sensizlikle yalnız başıma yol alıyorum ne zamandır
{s:020} neoneto {s:027}