ölüm kokar ellerim,düşüncelerim
ölümün pençesiyim
akşam üzeri bir kahveci deyim
mis gibidir kahve çekirdeği
yolda yürüyorum yine
hüzün sarıyor etrafımı
kafam hafif sisli dumanlı
yine kırgınım bu gün
saçlarımı değil ellerimi kokla
acı kokar ellerim
dua kokar buram buram
burnuna gelir
benim kalbim güzel kokmuyor hey!
küflenmiş bir peynir gibi
seni sevmek bile hak değil bana
seni beklemek demek bir ömre bedel demek
acının kokusuyum acı kokar her yerim
seni sevmekten beterim
ellerim kanar benim
sessizliğe çöker giderim