her nefesim
söndürür güllerimin ateşini
yakar sessizce
ağlarken kimliksizliklerim
boğuluyorum
kelimeler sessizleştiriyor
ölümüm fısıldarken
o karanlığa
hiçbir şeyken
tutunmaya çalışırım boşluğa
kaybolurum o
sonsuzlukta
en derin şarkı çıkarsa içimden
gülemem ben gerçekten
ağlarken sessizken
kaybolurum yeniden